eläintiede

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Finnish Wikipedia has an article on:
Wikipedia fi

Etymology[edit]

eläin (animal) +‎ tiede (science). Coined by Finnish physician and translator Wolmar Schildt in 1844.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈelæi̯nˌtie̯deˣ/, [ˈe̞læi̯n̪ˌt̪ie̞̯de̞(ʔ)]
  • Rhymes: -iede
  • Syllabification(key): e‧läin‧tie‧de

Noun[edit]

eläintiede

  1. zoology

Declension[edit]

Inflection of eläintiede (Kotus type 48*F/hame, t-d gradation)
nominative eläintiede eläintieteet
genitive eläintieteen eläintieteiden
eläintieteitten
partitive eläintiedettä eläintieteitä
illative eläintieteeseen eläintieteisiin
eläintieteihin
singular plural
nominative eläintiede eläintieteet
accusative nom. eläintiede eläintieteet
gen. eläintieteen
genitive eläintieteen eläintieteiden
eläintieteitten
partitive eläintiedettä eläintieteitä
inessive eläintieteessä eläintieteissä
elative eläintieteestä eläintieteistä
illative eläintieteeseen eläintieteisiin
eläintieteihin
adessive eläintieteellä eläintieteillä
ablative eläintieteeltä eläintieteiltä
allative eläintieteelle eläintieteille
essive eläintieteenä eläintieteinä
translative eläintieteeksi eläintieteiksi
abessive eläintieteettä eläintieteittä
instructive eläintietein
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of eläintiede (Kotus type 48*F/hame, t-d gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative eläintieteeni eläintieteeni
accusative nom. eläintieteeni eläintieteeni
gen. eläintieteeni
genitive eläintieteeni eläintieteideni
eläintieteitteni
partitive eläintiedettäni eläintieteitäni
inessive eläintieteessäni eläintieteissäni
elative eläintieteestäni eläintieteistäni
illative eläintieteeseeni eläintieteisiini
eläintieteihini
adessive eläintieteelläni eläintieteilläni
ablative eläintieteeltäni eläintieteiltäni
allative eläintieteelleni eläintieteilleni
essive eläintieteenäni eläintieteinäni
translative eläintieteekseni eläintieteikseni
abessive eläintieteettäni eläintieteittäni
instructive
comitative eläintieteineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative eläintieteesi eläintieteesi
accusative nom. eläintieteesi eläintieteesi
gen. eläintieteesi
genitive eläintieteesi eläintieteidesi
eläintieteittesi
partitive eläintiedettäsi eläintieteitäsi
inessive eläintieteessäsi eläintieteissäsi
elative eläintieteestäsi eläintieteistäsi
illative eläintieteeseesi eläintieteisiisi
eläintieteihisi
adessive eläintieteelläsi eläintieteilläsi
ablative eläintieteeltäsi eläintieteiltäsi
allative eläintieteellesi eläintieteillesi
essive eläintieteenäsi eläintieteinäsi
translative eläintieteeksesi eläintieteiksesi
abessive eläintieteettäsi eläintieteittäsi
instructive
comitative eläintieteinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative eläintieteemme eläintieteemme
accusative nom. eläintieteemme eläintieteemme
gen. eläintieteemme
genitive eläintieteemme eläintieteidemme
eläintieteittemme
partitive eläintiedettämme eläintieteitämme
inessive eläintieteessämme eläintieteissämme
elative eläintieteestämme eläintieteistämme
illative eläintieteeseemme eläintieteisiimme
eläintieteihimme
adessive eläintieteellämme eläintieteillämme
ablative eläintieteeltämme eläintieteiltämme
allative eläintieteellemme eläintieteillemme
essive eläintieteenämme eläintieteinämme
translative eläintieteeksemme eläintieteiksemme
abessive eläintieteettämme eläintieteittämme
instructive
comitative eläintieteinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative eläintieteenne eläintieteenne
accusative nom. eläintieteenne eläintieteenne
gen. eläintieteenne
genitive eläintieteenne eläintieteidenne
eläintieteittenne
partitive eläintiedettänne eläintieteitänne
inessive eläintieteessänne eläintieteissänne
elative eläintieteestänne eläintieteistänne
illative eläintieteeseenne eläintieteisiinne
eläintieteihinne
adessive eläintieteellänne eläintieteillänne
ablative eläintieteeltänne eläintieteiltänne
allative eläintieteellenne eläintieteillenne
essive eläintieteenänne eläintieteinänne
translative eläintieteeksenne eläintieteiksenne
abessive eläintieteettänne eläintieteittänne
instructive
comitative eläintieteinenne
third-person possessor
singular plural
nominative eläintieteensä eläintieteensä
accusative nom. eläintieteensä eläintieteensä
gen. eläintieteensä
genitive eläintieteensä eläintieteidensä
eläintieteittensä
partitive eläintiedettään
eläintiedettänsä
eläintieteitään
eläintieteitänsä
inessive eläintieteessään
eläintieteessänsä
eläintieteissään
eläintieteissänsä
elative eläintieteestään
eläintieteestänsä
eläintieteistään
eläintieteistänsä
illative eläintieteeseensä eläintieteisiinsä
eläintieteihinsä
adessive eläintieteellään
eläintieteellänsä
eläintieteillään
eläintieteillänsä
ablative eläintieteeltään
eläintieteeltänsä
eläintieteiltään
eläintieteiltänsä
allative eläintieteelleen
eläintieteellensä
eläintieteilleen
eläintieteillensä
essive eläintieteenään
eläintieteenänsä
eläintieteinään
eläintieteinänsä
translative eläintieteekseen
eläintieteeksensä
eläintieteikseen
eläintieteiksensä
abessive eläintieteettään
eläintieteettänsä
eläintieteittään
eläintieteittänsä
instructive
comitative eläintieteineen
eläintieteinensä

Synonyms[edit]

Derived terms[edit]

Further reading[edit]