erittää

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology 1[edit]

eritä +‎ -ttää. Originally "to separate"; modern sense was coined by Finnish physician and translator Wolmar Schildt in 1844.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈeritːæːˣ/, [ˈe̞rit̪ːæː(ʔ)]
  • Rhymes: -eritːæː
  • Syllabification(key): e‧rit‧tää

Verb[edit]

erittää (transitive, usually atelic)

  1. (medicine) to secrete
  2. (medicine) to excrete
Conjugation[edit]
Inflection of erittää (Kotus type 53*C/muistaa, tt-t gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. eritän en eritä 1st sing. olen erittänyt en ole erittänyt
2nd sing. erität et eritä 2nd sing. olet erittänyt et ole erittänyt
3rd sing. erittää ei eritä 3rd sing. on erittänyt ei ole erittänyt
1st plur. eritämme emme eritä 1st plur. olemme erittäneet emme ole erittäneet
2nd plur. eritätte ette eritä 2nd plur. olette erittäneet ette ole erittäneet
3rd plur. erittävät eivät eritä 3rd plur. ovat erittäneet eivät ole erittäneet
passive eritetään ei eritetä passive on eritetty ei ole eritetty
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. eritin en erittänyt 1st sing. olin erittänyt en ollut erittänyt
2nd sing. eritit et erittänyt 2nd sing. olit erittänyt et ollut erittänyt
3rd sing. eritti ei erittänyt 3rd sing. oli erittänyt ei ollut erittänyt
1st plur. eritimme emme erittäneet 1st plur. olimme erittäneet emme olleet erittäneet
2nd plur. erititte ette erittäneet 2nd plur. olitte erittäneet ette olleet erittäneet
3rd plur. erittivät eivät erittäneet 3rd plur. olivat erittäneet eivät olleet erittäneet
passive eritettiin ei eritetty passive oli eritetty ei ollut eritetty
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. erittäisin en erittäisi 1st sing. olisin erittänyt en olisi erittänyt
2nd sing. erittäisit et erittäisi 2nd sing. olisit erittänyt et olisi erittänyt
3rd sing. erittäisi ei erittäisi 3rd sing. olisi erittänyt ei olisi erittänyt
1st plur. erittäisimme emme erittäisi 1st plur. olisimme erittäneet emme olisi erittäneet
2nd plur. erittäisitte ette erittäisi 2nd plur. olisitte erittäneet ette olisi erittäneet
3rd plur. erittäisivät eivät erittäisi 3rd plur. olisivat erittäneet eivät olisi erittäneet
passive eritettäisiin ei eritettäisi passive olisi eritetty ei olisi eritetty
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. eritä älä eritä 2nd sing.
3rd sing. erittäköön älköön erittäkö 3rd sing. olkoon erittänyt älköön olko erittänyt
1st plur. erittäkäämme älkäämme erittäkö 1st plur.
2nd plur. erittäkää älkää erittäkö 2nd plur.
3rd plur. erittäkööt älkööt erittäkö 3rd plur. olkoot erittäneet älkööt olko erittäneet
passive eritettäköön älköön eritettäkö passive olkoon eritetty älköön olko eritetty
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. erittänen en erittäne 1st sing. lienen erittänyt en liene erittänyt
2nd sing. erittänet et erittäne 2nd sing. lienet erittänyt et liene erittänyt
3rd sing. erittänee ei erittäne 3rd sing. lienee erittänyt ei liene erittänyt
1st plur. erittänemme emme erittäne 1st plur. lienemme erittäneet emme liene erittäneet
2nd plur. erittänette ette erittäne 2nd plur. lienette erittäneet ette liene erittäneet
3rd plur. erittänevät eivät erittäne 3rd plur. lienevät erittäneet eivät liene erittäneet
passive eritettäneen ei eritettäne passive lienee eritetty ei liene eritetty
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st erittää present erittävä eritettävä
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st erittääkseni erittääksemme
2nd erittääksesi erittääksenne
3rd erittääkseen
erittääksensä
past erittänyt eritetty
2nd inessive2 erittäessä eritettäessä agent3 erittämä
Possessive forms
Person sing. plur.
1st erittäessäni erittäessämme
2nd erittäessäsi erittäessänne
3rd erittäessään
erittäessänsä
negative erittämätön
instructive erittäen 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).
* The third-person singular indicative form erittää does not exhibit final gemination,
unlike the first infinitive (the lemma form), even though they are spelled identically.

3rd inessive erittämässä
elative erittämästä
illative erittämään
adessive erittämällä
abessive erittämättä
instructive erittämän eritettämän
4th4 verbal noun erittäminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st erittämäisilläni erittämäisillämme
2nd erittämäisilläsi erittämäisillänne
3rd erittämäisillään
erittämäisillänsä
Derived terms[edit]

Further reading[edit]

Etymology 2[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈeritːæː/, [ˈe̞rit̪ːæː]
  • Rhymes: -eritːæː
  • Syllabification(key): e‧rit‧tää

Verb[edit]

erittää

  1. third-person singular present indicative of erittää

Anagrams[edit]

Ingrian[edit]

Etymology[edit]

From eri (different) +‎ -ttää.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

erittää

  1. (transitive) to separate
    • 1936, L. G. Terehova, V. G. Erdeli, translated by P. I. Maksimov and N. A. Iljin, Geografia: oppikirja iƶoroin alkușkoulun neljättä klaassaa vart (toine osa), Leningrad: Riikin Ucebno-Pedagogiceskoi Izdateljstva, page 4:
      SSSR Europan ja Aazian ossaa erittäät Uralan mäet, Kaspian meri i Kavkasan mäet.
      The Ural mountains, Kaspian sea and Caucasian mountains separate USSR's European and Asian parts.

Conjugation[edit]

Conjugation of erittää (type 2/kirjuttaa, tt-t gradation)
Indikativa
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular eritän en eritä 1st singular oon erittänt, oon erittänyt en oo erittänt, en oo erittänyt
2nd singular erität et eritä 2nd singular oot erittänt, oot erittänyt et oo erittänt, et oo erittänyt
3rd singular erittää ei eritä 3rd singular ono erittänt, ono erittänyt ei oo erittänt, ei oo erittänyt
1st plural eritämmä emmä eritä 1st plural oomma erittänneet emmä oo erittänneet
2nd plural eritättä että eritä 2nd plural ootta erittänneet että oo erittänneet
3rd plural erittäät1), erittävät2), eritettää evät eritä, ei eritetä 3rd plural ovat erittänneet evät oo erittänneet, ei oo eritetty
impersonal eritettää ei eritetä impersonal ono eritetty ei oo eritetty
Imperfekta Pluskvamperfekta
positive negative positive negative
1st singular eritin en erittänt, en erittänyt 1st singular olin erittänt, olin erittänyt en olt erittänt, en olt erittänyt
2nd singular eritit et erittänt, et erittänyt 2nd singular olit erittänt, olit erittänyt et olt erittänt, et olt erittänyt
3rd singular eritti ei erittänt, ei erittänyt 3rd singular oli erittänt, oli erittänyt ei olt erittänt, ei olt erittänyt
1st plural eritimmä emmä erittänneet 1st plural olimma erittänneet emmä olleet erittänneet
2nd plural eritittä että erittänneet 2nd plural olitta erittänneet että olleet erittänneet
3rd plural erittiit1), erittivät2), eritettii evät erittänneet, ei eritetty 3rd plural olivat erittänneet evät olleet erittänneet, ei olt eritetty
impersonal eritettii ei eritetty impersonal oli eritetty ei olt eritetty
Konditsionala
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular erittäisin en erittäis 1st singular olisin erittänt, olisin erittänyt en olis erittänt, en olis erittänyt
2nd singular erittäisit, erittäist1) et erittäis 2nd singular olisit erittänt, olisit erittänyt et olis erittänt, et olis erittänyt
3rd singular erittäis ei erittäis 3rd singular olis erittänt, olis erittänyt ei olis erittänt, ei olis erittänyt
1st plural erittäisimmä emmä erittäis 1st plural olisimma erittänneet emmä olis erittänneet
2nd plural erittäisittä että erittäis 2nd plural olisitta erittänneet että olis erittänneet
3rd plural erittäisiit1), erittäisivät2), eritettäis evät erittäis, ei eritettäis 3rd plural olisivat erittänneet evät olis erittänneet, ei olis eritetty
impersonal eritettäis ei eritettäis impersonal olis eritetty ei olis eritetty
Imperativa
Preesens Perfekta
positive negative positive negative
1st singular 1st singular
2nd singular eritä elä eritä 2nd singular oo erittänt, oo erittänyt elä oo erittänt, elä oo erittänyt
3rd singular erittäkköö elköö erittäkö 3rd singular olkoo erittänt, olkoo erittänyt elköö olko erittänt, elköö olko erittänyt
1st plural 1st plural
2nd plural erittäkkää elkää erittäkö 2nd plural olkaa erittänneet elkää olko erittänneet
3rd plural erittäkkööt elkööt erittäkö, elköö eritettäkö 3rd plural olkoot erittänneet elkööt olko erittänneet, elköö olko eritetty
impersonal eritettäköö elköö eritettäkö impersonal olkoo eritetty elköö olko eritetty
Potentsiala
Preesens
positive negative
1st singular erittänen en erittäne
2nd singular erittänet et erittäne
3rd singular erittännöö ei erittäne
1st plural erittänemmä emmä erittäne
2nd plural erittänettä että erittäne
3rd plural erittännööt evät erittäne, ei eritettäne
impersonal eritettänöö ei eritettäne
Nominal forms
Infinitivat Partisipat
active passive
1st erittää present erittävä eritettävä
2nd inessive erittäes past erittänt, erittänyt eritetty
instructive erittäen 1) Chiefly in the Soikkola dialect.
2) Chiefly in the Ala-Laukaa dialect.
*) For the imperative, the 2nd plural (erittäkkää) may be used for the 3rd person as well.
**) The interrogative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) to the indicative
***) The deliberative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) or -kse to either the indicative or the potential
****) In folk poetry, a long first infinitive can be formed by adding the suffix -kse-, followed by possessive suffixes, to the first infinitive. Note that sometimes gemination may be undone by this addition.
3rd illative erittämmää
inessive erittämäs
elative erittämäst
abessive erittämätä
4th nominative erittämiin
partitive erittämistä, erittämist

Derived terms[edit]