fırtına

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		фыртына
Abjad

Etymology

From Ottoman Turkish فرطونه (fırtuna, fırtına), from Greek φουρτούνα (fourtoúna).

Pronunciation

• IPA^(key): [fɯɾtɯˈnɑ]

• Audio

  (file)

• Hyphenation: fır‧tı‧na

Noun

fırtına (definite accusative fırtınanı, plural fırtınalar)

1. storm
   • 2019 May 17, Xəyalə Muradlı, “Rəqs bağçamızın qızılgülü”, in Azərbaycan‎^[1], page 6:

     O axşam sonuncu dəfə ailəlikcə süfrə başında əyləşmişdilər. İsmayıl həmişəki kimi masanın başında oturmuş, evin xanımı və övladları da onun ətrafına toplaşıb, dinmədən şam edirdilər. Bu susqunluq fırtınaqabağı sakitliyi xatırladırdı...

     That evening they sat at the table for the last time as a family. As usual, Ismail was sitting at the head of the table, and his wife and children gathered around him and were having a dinner without saying a word. This silence was reminiscent of the calm before the storm...

Declension

Declension of fırtına

	singular	plural
nominative	fırtına	fırtınalar
definite accusative	fırtınanı	fırtınaları
dative	fırtınaya	fırtınalara
locative	fırtınada	fırtınalarda
ablative	fırtınadan	fırtınalardan
definite genitive	fırtınanın	fırtınaların

Possessive forms of fırtına

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	fırtınam	fırtınalarım
sənin (“your”)	fırtınan	fırtınaların
onun (“his/her/its”)	fırtınası	fırtınaları
bizim (“our”)	fırtınamız	fırtınalarımız
sizin (“your”)	fırtınanız	fırtınalarınız
onların (“their”)	fırtınası or fırtınaları	fırtınaları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	fırtınamı	fırtınalarımı
sənin (“your”)	fırtınanı	fırtınalarını
onun (“his/her/its”)	fırtınasını	fırtınalarını
bizim (“our”)	fırtınamızı	fırtınalarımızı
sizin (“your”)	fırtınanızı	fırtınalarınızı
onların (“their”)	fırtınasını or fırtınalarını	fırtınalarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	fırtınama	fırtınalarıma
sənin (“your”)	fırtınana	fırtınalarına
onun (“his/her/its”)	fırtınasına	fırtınalarına
bizim (“our”)	fırtınamıza	fırtınalarımıza
sizin (“your”)	fırtınanıza	fırtınalarınıza
onların (“their”)	fırtınasına or fırtınalarına	fırtınalarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	fırtınamda	fırtınalarımda
sənin (“your”)	fırtınanda	fırtınalarında
onun (“his/her/its”)	fırtınasında	fırtınalarında
bizim (“our”)	fırtınamızda	fırtınalarımızda
sizin (“your”)	fırtınanızda	fırtınalarınızda
onların (“their”)	fırtınasında or fırtınalarında	fırtınalarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	fırtınamdan	fırtınalarımdan
sənin (“your”)	fırtınandan	fırtınalarından
onun (“his/her/its”)	fırtınasından	fırtınalarından
bizim (“our”)	fırtınamızdan	fırtınalarımızdan
sizin (“your”)	fırtınanızdan	fırtınalarınızdan
onların (“their”)	fırtınasından or fırtınalarından	fırtınalarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	fırtınamın	fırtınalarımın
sənin (“your”)	fırtınanın	fırtınalarının
onun (“his/her/its”)	fırtınasının	fırtınalarının
bizim (“our”)	fırtınamızın	fırtınalarımızın
sizin (“your”)	fırtınanızın	fırtınalarınızın
onların (“their”)	fırtınasının or fırtınalarının	fırtınalarının

See also

• tufan

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish فورطنه (furtuna, fırtuna, fırtına), from Venetian fortuna, from Latin fortūna. The Latin word meant any sort of luck, good or bad, but among sailors the word became specialized to mean a particular kind of bad luck, a storm. The immediate source may have been Greek φουρτούνα (fourtoúna). The word is widespread in the Mediterranean. Kahane et al. write “It is difficult to establish clearly the secondary centers of radiation. Some variants, e.g. Alban. fortunë, Bulg. fortuna, Roum. furtună may come directly from Greek; some, e.g. SerboCroat. frtuna vrtúna, Alban. fërtunë, Gr. φουρτίνα (fourtína) may come directly from Turkish.”

Pronunciation

• IPA^(key): /fɯɾ.tɯ.na/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: fır‧tı‧na

Noun

fırtına (definite accusative fırtınayı, plural fırtınalar)

1. (meteorology) storm [from 16th c.]
   • 1929 January 7, “Kar başlıyor”, in İkdam, Istanbul:

     Bütü Avrupada kar ve fırtına yüzünden nakliyat inkitaa oğradı

     (please add an English translation of this quotation)

Declension

Inflection
Nominative	fırtına
Definite accusative	fırtınayı
	Singular	Plural
Nominative	fırtına	fırtınalar
Definite accusative	fırtınayı	fırtınaları
Dative	fırtınaya	fırtınalara
Locative	fırtınada	fırtınalarda
Ablative	fırtınadan	fırtınalardan
Genitive	fırtınanın	fırtınaların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular fırtınam fırtınalarım 2nd singular fırtınan fırtınaların 3rd singular fırtınası fırtınaları 1st plural fırtınamız fırtınalarımız 2nd plural fırtınanız fırtınalarınız 3rd plural fırtınaları fırtınaları Definite accusative Singular Plural 1st singular fırtınamı fırtınalarımı 2nd singular fırtınanı fırtınalarını 3rd singular fırtınasını fırtınalarını 1st plural fırtınamızı fırtınalarımızı 2nd plural fırtınanızı fırtınalarınızı 3rd plural fırtınalarını fırtınalarını Dative Singular Plural 1st singular fırtınama fırtınalarıma 2nd singular fırtınana fırtınalarına 3rd singular fırtınasına fırtınalarına 1st plural fırtınamıza fırtınalarımıza 2nd plural fırtınanıza fırtınalarınıza 3rd plural fırtınalarına fırtınalarına Locative Singular Plural 1st singular fırtınamda fırtınalarımda 2nd singular fırtınanda fırtınalarında 3rd singular fırtınasında fırtınalarında 1st plural fırtınamızda fırtınalarımızda 2nd plural fırtınanızda fırtınalarınızda 3rd plural fırtınalarında fırtınalarında Ablative Singular Plural 1st singular fırtınamdan fırtınalarımdan 2nd singular fırtınandan fırtınalarından 3rd singular fırtınasından fırtınalarından 1st plural fırtınamızdan fırtınalarımızdan 2nd plural fırtınanızdan fırtınalarınızdan 3rd plural fırtınalarından fırtınalarından Genitive Singular Plural 1st singular fırtınamın fırtınalarımın 2nd singular fırtınanın fırtınalarının 3rd singular fırtınasının fırtınalarının 1st plural fırtınamızın fırtınalarımızın 2nd plural fırtınanızın fırtınalarınızın 3rd plural fırtınalarının fırtınalarının

Derived terms

• fırtınalı
• fırtına gibi
• fırtına atlatmak
• bir bardak suda fırtına koparmak
• beyin fırtınası
• toz fırtınası
• kum fırtınası

References

• Kahane, Henry R., Kahane, Renée, Tietze, Andreas (1958) The Lingua Franca in the Levant: Turkish Nautical Terms of Italian and Greek Origin, Urbana: University of Illinois, § 305, page 225