ایجادیدن

فارسی

مصدر

• /ایجادیدَنْ/ ایجاد + ـیدن

1. فرایند به هستی آوردن چیزی؛ ایجاد کردن:

   در یه سیستم‌عامل، ایجادیدن یه پوشه کار چندان دشواری نیست.

فعل

ایجادیدن

• /ایجادیدَنْ/

1. چیزی را به هستی آوردن؛ بوجود آوردن؛ ایجاد کردن:

   پوشه هه را در یه مسیر دلخواه ایجادیدم.

   با چاپگر سه بعدی می‌توان هر ابزار موردنظری را بسادگی ایجادید.

فعل‌ها
بن واژه			ایجادیدن
بن ماضی			ایجادید
بن مضارع			ایجاد
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	ایجادیدم	ایجادیدی	ایجادید	ایجادیدیم	ایجادیدید	ایجادیدند
	استمراری	می‌ایجادیدم	می‌ایجادیدی	می‌ایجادید	می‌ایجادیدیم	می‌ایجادیدید	می‌ایجادیدند
	کامل	ایجادیده بودم	ایجادیده بودی	ایجادیده بود	ایجادیده بودیم	ایجادیده بودید	ایجادیده بودند
	التزامی	ایجادیده باشم	ایجادیده باشی	ایجادیده باشد	ایجادیده باشیم	ایجادیده باشید	ایجادیده باشند
	مستمر	داشتم می‌ایجادیدم	داشتی می‌ایجادیدی	داشت می‌ایجادید	داشتیم می‌ایجادیدیم	داشتید می‌ایجادیدید	داشتند می‌ایجادیدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	ایجادم	ایجادی	ایجادد	ایجادیم	ایجادید	ایجادند
	استمراری	می‌ایجادم	می‌ایجادی	می‌ایجادد	می‌ایجادیم	می‌ایجادید	می‌ایجادند
	کامل	ایجادیده‌ام	ایجادیده‌ای	ایجادیده/ایجادیده‌است	ایجادیده‌ایم	ایجادیده‌اید	ایجادیده‌اند
	ملموس	دارم می‌ایجادم	داری می‌ایجادی	دارد می‌ایجادد	داریم می‌ایجادیم	دارید می‌ایجادید	دارند می‌ایجادند
	التزامی	بایجادم	بایجادی	بایجادد	بایجادیم	بایجادید	بایجادند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم ایجادید	خواهی ایجادید	خواهد ایجادید	خواهیم ایجادید	خواهید ایجادید	خواهند ایجادید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بایجاد			بایجادید
	نهی		نایجاد			نایجادید

برگردان

به هستی آوردن

• انگلیسی: generate (en)، form (en)