ایلاف

فارسی

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /اِیلاف/

مصدر متعدی

ایلاف

1. دوست کردن، به هم پیوست دادن.

مصدر لازم

1. دوستی نمودن.

زبان دیگر

ریشه لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /اِیل/آف/

صفت

ایلاف

1. ایلاف به معنی زبان معیار باستان یعنی قبیله افعی صفت.

   ایلاف ممکن است از دو کلمه ایل - آف شکل گرفته و اصطلاح اخیر به معنی افعی بوده است.

جستارهای وابسته

• قریش
• ایلاف قریش

منابع

• فرهنگ لغت معین