معجزه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

مُ جِ زِ

ریشه‌شناسی[ویرایش]

نام[ویرایش]

  1. ورز. امر شگفت و خارق‌العاده از سوی پیامبران که دیگران از انجام مانند آن عاجز باشند.

جمع[ویرایش]

  1. معجزات.

برگردان‌ها[ویرایش]

واژه‌های وابسته[ویرایش]