پایور
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ پایور دارد |
آوایش[ویرایش]
- [وَ]
اسم مرکب[ویرایش]
پایور
- مقام دار، صاحب منصب.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
ریشه شناسی ۲[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
- [پای/وَر]
اسم مرکب[ویرایش]
پایور
- مرز یا سرزمین مفت، سکنه کم ارزش.
- سهم دادن، بخش کسی در مورد چیزی به او عودت کردن.
- اِئوکه اِوردَع دورود پای‌وَر دِ.
- اونی‌که اونجا ایستاده سهم بخشه.
- اِئوکه اِوردَع دورود پای‌وَر دِ.
برگردان‌ها[ویرایش]
|