fortitudo
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From fortis (“strong, mighty”) + -tūdō.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): [fɔr.tɪˈtuː.doː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [for.t̪iˈt̪uː.d̪o]
Noun
[edit]fortitūdō f (genitive fortitūdinis); third declension
Declension
[edit]Third-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | fortitūdō | fortitūdinēs |
genitive | fortitūdinis | fortitūdinum |
dative | fortitūdinī | fortitūdinibus |
accusative | fortitūdinem | fortitūdinēs |
ablative | fortitūdine | fortitūdinibus |
vocative | fortitūdō | fortitūdinēs |
Related terms
[edit]Descendants
[edit]- Catalan: fortitud
- Old French: fortitude
- Portuguese: fortitude (borrowing), fortidão
- Spanish: fortitud (borrowing), fortitúdine, forcedumbre
References
[edit]- “fortitudo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “fortitudo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "fortitudo", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- fortitudo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.