granatum
Contents
Latin[edit]
Etymology[edit]
Inflected form of grānātus (“having many seeds”), from grānum (“grain, seed”).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
grānātum n (genitive grānātī); second declension
- pomegranate (fruit)
Inflection[edit]
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | grānātum | grānāta |
genitive | grānātī | grānātōrum |
dative | grānātō | grānātīs |
accusative | grānātum | grānāta |
ablative | grānātō | grānātīs |
vocative | grānātum | grānāta |
Synonyms[edit]
- (pomegranate): mālogrānātum
Derived terms[edit]
Related terms[edit]
Descendants[edit]
Adjective[edit]
grānātum
- nominative neuter singular of grānātus
- accusative masculine singular of grānātus
- accusative neuter singular of grānātus
- vocative neuter singular of grānātus
References[edit]
- granatum in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- granatum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette