impercussus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
in- (“un-”) + percussus (“struck, beaten”)
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /im.perˈkus.sus/, [ɪmpɛrˈkʊs̠ːʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /im.perˈkus.sus/, [imperˈkusːus]
Adjective[edit]
impercussus (feminine impercussa, neuter impercussum); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | impercussus | impercussa | impercussum | impercussī | impercussae | impercussa | |
Genitive | impercussī | impercussae | impercussī | impercussōrum | impercussārum | impercussōrum | |
Dative | impercussō | impercussō | impercussīs | ||||
Accusative | impercussum | impercussam | impercussum | impercussōs | impercussās | impercussa | |
Ablative | impercussō | impercussā | impercussō | impercussīs | |||
Vocative | impercusse | impercussa | impercussum | impercussī | impercussae | impercussa |
References[edit]
- “impercussus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “impercussus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers