inhibiturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of inhibeō.
Participle[edit]
inhibitūrus (feminine inhibitūra, neuter inhibitūrum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inhibitūrus | inhibitūra | inhibitūrum | inhibitūrī | inhibitūrae | inhibitūra | |
Genitive | inhibitūrī | inhibitūrae | inhibitūrī | inhibitūrōrum | inhibitūrārum | inhibitūrōrum | |
Dative | inhibitūrō | inhibitūrō | inhibitūrīs | ||||
Accusative | inhibitūrum | inhibitūram | inhibitūrum | inhibitūrōs | inhibitūrās | inhibitūra | |
Ablative | inhibitūrō | inhibitūrā | inhibitūrō | inhibitūrīs | |||
Vocative | inhibitūre | inhibitūra | inhibitūrum | inhibitūrī | inhibitūrae | inhibitūra |