insolatio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From īnsōlō (I expose to the sun) +‎ -tiō.

Noun[edit]

īnsōlātiō f (genitive īnsōlātiōnis); third declension

  1. insolation (exposing to the sun)

Declension[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative īnsōlātiō īnsōlātiōnēs
Genitive īnsōlātiōnis īnsōlātiōnum
Dative īnsōlātiōnī īnsōlātiōnibus
Accusative īnsōlātiōnem īnsōlātiōnēs
Ablative īnsōlātiōne īnsōlātiōnibus
Vocative īnsōlātiō īnsōlātiōnēs

Descendants[edit]

References[edit]

  • insolatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • insolatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • insolatio in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016