insulatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From īnsula, with the form and sense of a perfect passive participle of a verb *īnsulō, *īnsulāre which is otherwise unattested in the period when Latin was spoken.

Adjective[edit]

īnsulātus (feminine īnsulāta, neuter īnsulātum); first/second-declension adjective

  1. made into an island

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative īnsulātus īnsulāta īnsulātum īnsulātī īnsulātae īnsulāta
Genitive īnsulātī īnsulātae īnsulātī īnsulātōrum īnsulātārum īnsulātōrum
Dative īnsulātō īnsulātō īnsulātīs
Accusative īnsulātum īnsulātam īnsulātum īnsulātōs īnsulātās īnsulāta
Ablative īnsulātō īnsulātā īnsulātō īnsulātīs
Vocative īnsulāte īnsulāta īnsulātum īnsulātī īnsulātae īnsulāta

Descendants[edit]

References[edit]

  • insulatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • insulatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.