kepek

See also: képek

Turkish

Etymology

From Persian کپک‎ (kapak, “mold”) or from Armenian թեփուկ (tʿepʿuk), diminutive of թեփ (tʿepʿ, “bran; dandruff”), the initial k being formed through assimilation with final k.

Pronunciation

• IPA^(key): [cɛpɛc]
• Hyphenation: ke‧pek

Noun

kepek (definite accusative kepeği, plural kepekler)

1. bran, chaff
2. dandruff

Declension

Inflection
Nominative	kepek
Definite accusative	kepeği
	Singular	Plural
Nominative	kepek	kepekler
Definite accusative	kepeği	kepekleri
Dative	kepeğe	kepeklere
Locative	kepekte	kepeklerde
Ablative	kepekten	kepeklerden
Genitive	kepeğin	kepeklerin
Possessive forms Singular Plural 1st singular kepeğim kepeklerim 2nd singular kepeğin kepeklerin 3rd singular kepeği kepekleri 1st plural kepeğimiz kepeklerimiz 2nd plural kepeğiniz kepekleriniz 3rd plural kepekleri kepekleri
Predicative forms Singular Plural 1st singular kepeğim kepeklerim 2nd singular kepeksin kepeklersin 3rd singular kepek kepektir kepekler kepeklerdir 1st plural kepekiz kepekleriz 2nd plural kepeksiniz kepeklersiniz 3rd plural kepekler kepeklerdir

Derived terms

Terms derived from kepek

• kepek lapası
• kepeklenmek
• kepekli
• kepekliayna
• kepekli sorgum glüteni

• kepekli tuzlu balgam
• kepeksiz
• kepekçi
• kepekçilik
• seboreik kepeklenme

References

• Nişanyan, Sevan (2002–), “kepek”, in Nişanyan Sözlük
• Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “թեփ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press