kobieciarz

Polish

Etymology

From kobieta +‎ -arz.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔˈbjɛ.t͡ɕaʂ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ɕaʂ
• Syllabification: ko‧bie‧ciarz

Noun

kobieciarz m pers

1. (colloquial, derogatory) ladies' man, skirt chaser, womanizer

   Synonyms: babiarz, bawidamek, lowelas, uwodziciel

Declension

Declension of kobieciarz

	singular	plural
nominative	kobieciarz	kobieciarze
genitive	kobieciarza	kobieciarzów/kobieciarzy
dative	kobieciarzowi	kobieciarzom
accusative	kobieciarza	kobieciarzów/kobieciarzy
instrumental	kobieciarzem	kobieciarzami
locative	kobieciarzu	kobieciarzach
vocative	kobieciarzu	kobieciarze

Derived terms

noun

• kobieciarstwo

 

Related terms

adjectives

• kobiecki
• kobiecy

 

adverb

• kobieco

 

nouns

• kobieciątko
• kobiecina
• kobiecinka
• kobiecisko
• kobiecość
• kobieta
• kobietka
• kobieton

 

Further reading

• kobieciarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kobieciarz in Polish dictionaries at PWN