konieczność
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From konieczny + -ość. First attested in 1718.[1] Compare Czech konečnost. Kashubian kòniecznosc, Russian коне́чность (konéčnostʹ), and Silesian kōnieczność.
Pronunciation[edit]
- IPA(key): /kɔˈɲɛt͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /kɔˈɲɛt͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛt͡ʂnɔɕt͡ɕ
- Syllabification: ko‧niecz‧ność
Noun[edit]
konieczność f
- necessity (quality or state of being necessary, unavoidable, or absolutely requisite; something necessary)
- (philosophy) necessity (something which makes an act or an event unavoidable; an irresistible force; overruling power)
Declension[edit]
Declension of konieczność
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | konieczność | konieczności |
| genitive | konieczności | konieczności |
| dative | konieczności | koniecznościom |
| accusative | konieczność | konieczności |
| instrumental | koniecznością | koniecznościami |
| locative | konieczności | koniecznościach |
| vocative | konieczności | konieczności |
Derived terms[edit]
nouns
Trivia[edit]
According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), konieczność is one of the most used words in Polish, appearing 24 times in scientific texts, 2 times in news, 27 times in essays, 4 times in fiction, and 5 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 62 times, making it the 671st most common word in a corpus of 500,000 words.[2]
References[edit]
- ^ Franciszek Kowalicki (1718) Post stary polski dziewiec niedzielny od S. Woyciecha naboznie zaczety (etc.) (Das alte polnische, neunwöchige Fasten.) pol[1] (in Polish), w Drukarni Kol. Soc. Jesu, page 31
- ^ Ida Kurcz (1990) “konieczność”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language][2] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 190
Further reading[edit]
- konieczność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- konieczność in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “konieczność”, in Słownik języka polskiego[3]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “konieczność”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[4]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “konieczność”, in Słownik języka polskiego[5] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 441
- konieczność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego