konwers

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin conversus.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔn.vɛrs/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnvɛrs
• Syllabification: kon‧wers

Noun

konwers m pers

1. (Christianity) lay brother

Declension

Declension of konwers

	singular	plural
nominative	konwers	konwersi/konwersy (deprecative)
genitive	konwersa	konwersów
dative	konwersowi	konwersom
accusative	konwersa	konwersów
instrumental	konwersem	konwersami
locative	konwersie	konwersach
vocative	konwersie	konwersi

Further reading

• konwers in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• konwers in Polish dictionaries at PWN