kruisridder

Dutch

Etymology

Compound of kruis (“cross”) +‎ ridder (“knight”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkrœy̯sˌrɪ.dər/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: kruis‧rid‧der

Noun

kruisridder m (plural kruisridders, diminutive kruisriddertje n)

1. A crusader, a knight who participated in the crusades.

   Synonym: kruisvaarder

   Een kruisridder droeg vaak een rood kruis op zijn harnas. ― A crusader often wore a red cross on his armor.

   De stad werd belegerd door de kruisridders. ― The city was besieged by the crusaders.

   De kruisridder nam deel aan vele veldslagen. ― The crusader took part in many battles.

Related terms

• kruistocht
• kruisvaart
• tempelridder