mannasiður

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Icelandic

[edit]

Etymology

[edit]

From manna- (anthropo-, of or pertaining to men) the genitive plural of maður (a man) and siður (a custom), literally meaning a "custom of men".

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈmanːaˌsɪːðʏr/

Noun

[edit]

mannasiður m (genitive singular mannasiðar, nominative plural mannasiðir)

  1. (used in the plural) manners
    Það eru engir mannasiðir að hrækja á jörðina.
    Spitting on the ground is no manners.
    Kanntu ekki mannasiði?
    Don't you have any manners?
    Kanntu enga mannasiði?
    Don't you have any manners?

Declension

[edit]
    Declension of mannasiður
m-s2 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative mannasiður mannasiðurinn mannasiðir mannasiðirnir
accusative mannasið mannasiðinn mannasiði mannasiðina
dative mannasið mannasiðinum / mannasiðnum mannasiðum mannasiðunum
genitive mannasiðar mannasiðarins mannasiða mannasiðanna

Derived terms

[edit]

See also

[edit]