mansiuncula
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From mānsiō (“dwelling”) + -cula (diminutive suffix).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /man.siˈun.ku.la/, [mä̃ːs̠iˈʊŋkʊɫ̪ä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /man.siˈun.ku.la/, [mänsiˈuŋkulä]
Noun[edit]
mānsiuncula f (genitive mānsiunculae); first declension
- Diminutive of mānsiō: small dwelling
Declension[edit]
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | mānsiuncula | mānsiunculae |
Genitive | mānsiunculae | mānsiunculārum |
Dative | mānsiunculae | mānsiunculīs |
Accusative | mānsiunculam | mānsiunculās |
Ablative | mānsiunculā | mānsiunculīs |
Vocative | mānsiuncula | mānsiunculae |
References[edit]
- “mansiuncula”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- mansiuncula in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.