matčin
Jump to navigation
Jump to search
Czech[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
matčin
- possessive of matka: mother's
Declension[edit]
Declension of matčin (possessive)
singular | ||||
---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | |
nominative | matčin | matčina | matčino | |
genitive | matčina | matčiny | matčina | |
dative | matčinu | matčině | matčinu | |
accusative | matčina | matčin | matčinu | matčino |
locative | matčině, matčinu | matčině | matčině, matčinu | |
instrumental | matčiným | matčinou | matčiným | |
plural | ||||
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | |
nominative | matčini | matčiny | matčina | |
genitive | matčiných | |||
dative | matčiným | |||
accusative | matčiny | matčina | ||
locative | matčiných | |||
instrumental | matčinými |
Further reading[edit]
- matčin in Kartotéka Novočeského lexikálního archivu