meschita
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Arabic مَسْجِد (masjid).
Noun[edit]
meschita f (genitive meschitae); first declension
- (Medieval Latin) mosque
- 1591, Leunclavius, Historiae Musulmanae Turcorum, de monumentis ipsorum exscriptae, libri XVIII[1], column 195:
- Condidit secundum haec Urchan Nicaeae magnam quamdam meschitam sive templum, in quo sui die Veneris hebdomadarium, Muhametano ritu, festum celebrarent.
- Accordingly Orhan built a certain great mosque or temple in Nicaea, in which his people were to celebrate a weekly feast on Friday in the Mohammedan rite.
Declension[edit]
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | meschita | meschitae |
Genitive | meschitae | meschitārum |
Dative | meschitae | meschitīs |
Accusative | meschitam | meschitās |
Ablative | meschitā | meschitīs |
Vocative | meschita | meschitae |
References[edit]
- Niermeyer, Jan Frederik (1976) , “meschita”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: Brill