miañar
Jump to navigation
Jump to search
Galician[edit]
Etymology[edit]
Onomatopoeic, probably from an older *miñar, from miar, from miau (“meow”).
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
miañar (first-person singular present miaño, first-person singular preterite miañei, past participle miañado)
Conjugation[edit]
Conjugation of miañar
Related terms[edit]
References[edit]
- “miañar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006-2013.
- “miañar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “miañar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.