mrugnąć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *mъrgnǫti. By surface analysis, mrugać +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmruɡ.nɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -uɡnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: mrug‧nąć

Verb

mrugnąć pf (imperfective mrugać)

1. (intransitive) to blink
2. (intransitive, of light) to twinkle

Conjugation

Conjugation of mrugnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		mrugnąć
future tense	1st	mrugnę			mrugniemy
	2nd	mrugniesz			mrugniecie
	3rd	mrugnie			mrugną
	impersonal	mrugnie się
past tense	1st	mrugnąłem, -(e)m mrugnął	mrugnęłam, -(e)m mrugnęła	mrugnęłom, -(e)m mrugnęło	mrugnęliśmy, -(e)śmy mrugnęli	mrugnęłyśmy, -(e)śmy mrugnęły
	2nd	mrugnąłeś, -(e)ś mrugnął	mrugnęłaś, -(e)ś mrugnęła	mrugnęłoś, -(e)ś mrugnęło	mrugnęliście, -(e)ście mrugnęli	mrugnęłyście, -(e)ście mrugnęły
	3rd	mrugnął	mrugnęła	mrugnęło	mrugnęli	mrugnęły
	impersonal	mrugnięto
conditional	1st	mrugnąłbym, bym mrugnął	mrugnęłabym, bym mrugnęła	mrugnęłobym, bym mrugnęło	mrugnęlibyśmy, byśmy mrugnęli	mrugnęłybyśmy, byśmy mrugnęły
	2nd	mrugnąłbyś, byś mrugnął	mrugnęłabyś, byś mrugnęła	mrugnęłobyś, byś mrugnęło	mrugnęlibyście, byście mrugnęli	mrugnęłybyście, byście mrugnęły
	3rd	mrugnąłby, by mrugnął	mrugnęłaby, by mrugnęła	mrugnęłoby, by mrugnęło	mrugnęliby, by mrugnęli	mrugnęłyby, by mrugnęły
	impersonal	mrugnięto by
imperative	1st	niech mrugnę			mrugnijmy
	2nd	mrugnij			mrugnijcie
	3rd	niech mrugnie			niech mrugną
anterior adverbial participle		mrugnąwszy
verbal noun		mrugnięcie

Derived terms

noun

• mrugnięcie

 

Further reading

• mrugnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mrugnąć in Polish dictionaries at PWN