mężczyzna

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: mężczyzną

Old Polish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *mǫžьščina. By surface analysis, męski +‎ -yzna. First attested in c. 1408.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (10th–15th CE) /mæ̃ʃʲt͡ʃʲɨzna/
  • IPA(key): (15th CE) /mæ̃ʃʲt͡ʃʲɨzna/

Noun[edit]

mężczyzna f

  1. man (adult male)
  2. (collective) men
    • 1858 [c. 1408], “Wyroki sądów miejskich czyli ortyle [Urban court rulings i.e. "Ortyls"]”, in Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich [History of Slavic lawmaking], volume 6, page 124:
      Ten o to vrazony... nye ma rodzyny albo przyrodzonych przyyaczyely mąszczyszny
      [Ten [o]to urażony... nie ma rodziny albo przyrodzonych przyjacieli mężczyzny]
    • 1874-1891 [End of the 15th cenetury], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XXV, page 202:
      Mąssczyssny laici
      [Mężczyzny laici]
  3. male child
    • 1928 [End of the fifteenth century], Jan Janów, editor, Zespół ewangelijny Biblioteki Ordynacji Zamoyskich nr 1116, page 294:
      Vszelka mąszczysna odvarzayacza zywoth szwyathe panv bądzye vezvano (omne masculinum adaperiens vulvam sanctum domino vocabitur Luc 2, 23)
      [Wszelka mężczyzna otwarzająca żywot święte Panu będzie wezwano (omne masculinum adaperiens vulvam sanctum domino vocabitur Luc 2, 23)]

Descendants[edit]

  • Masurian: ménzcÿzna
  • Polish: mężczyzna

References[edit]

Polish[edit]

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl
mężczyźni

Etymology[edit]

Inherited from Old Polish mężczyzna. By surface analysis, męski +‎ -yzna.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /mɛw̃ʂˈt͡ʂɨz.na/
  • (Middle Polish) IPA(key): /mɛ̃ˈʂt͡ʂɨz.na/
  • (file)
  • (file)
  • Rhymes: -ɨzna
  • Syllabification: męż‧czyz‧na

Noun[edit]

mężczyzna m pers

  1. man, male (adult male human)
    Coordinate term: kobieta
  2. (colloquial) man (male partner, object of romantic interest, or lover)

Usage notes[edit]

In the 16th century, mężczyzna was used as a feminine noun, changing to a masculine noun in the 17th century.

Declension[edit]

Noun[edit]

mężczyzna f

  1. (Middle Polish, collective) men

Derived terms[edit]

adverbs
nouns

Trivia[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), mężczyzna is one of the most used words in Polish, appearing 10 times in scientific texts, 17 times in news, 2 times in essays, 49 times in fiction, and 32 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 110 times, making it the 561st most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References[edit]

  1. ^ Ida Kurcz (1990), “mężczyzna”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków; Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 241

Further reading[edit]