naključje

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Slovene[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

nakljȗčje n

  1. coincidence

Inflection[edit]

The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.
Neuter, soft
nom. sing. nakljúčje
gen. sing. nakljúčja
singular dual plural
nominative
(imenovȃlnik)
nakljúčje nakljúčji nakljúčja
genitive
(rodȋlnik)
nakljúčja nakljúčij nakljúčij
dative
(dajȃlnik)
nakljúčju nakljúčjema nakljúčjem
accusative
(tožȋlnik)
nakljúčje nakljúčji nakljúčja
locative
(mẹ̑stnik)
nakljúčju nakljúčjih nakljúčjih
instrumental
(orọ̑dnik)
nakljúčjem nakljúčjema nakljúčji