Jump to content

nyilvánít

From Wiktionary, the free dictionary

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

nyilván +‎ -ít (verb-forming suffix)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈɲilvaːniːt]
  • Hyphenation: nyil‧vá‧nít
  • Rhymes: -iːt

Verb

[edit]

nyilvánít

  1. (transitive) to manifest, to make evident, express, voice (opinion)
    Synonyms: kifejez, közöl, nyilatkozik
  2. (transitive) to declare, pronounce, certify (to be something, as something: -nak/-nek or -vá/-vé)
    Synonym: minősít

Conjugation

[edit]
Conjugation of nyilvánít
Click for archaic forms 1st person sg 2nd person sg
informal
3rd person sg,
2nd p. sg formal
1st person pl 2nd person pl
informal
3rd person pl,
2nd p. pl formal
indica­tive indica­tive pre­sent indef. nyilvánítok nyilvánítasz nyilvánít nyilvánítunk nyilvánítotok nyilvánítanak
def. nyilvánítom nyilvánítod nyilvánítja nyilvánítjuk nyilvánítjátok nyilvánítják
2nd obj nyilvánítalak
past indef. nyilvánítottam nyilvánítottál nyilvánított nyilvánítottunk nyilvánítottatok nyilvánítottak
def. nyilvánítottam nyilvánítottad nyilvánította nyilvánítottuk nyilvánítottátok nyilvánították
2nd obj nyilvánítottalak
future
Future is expressed with a present-tense verb with a completion-marking prefix and/or a time adverb, or—more explicitly—with the infinitive plus the conjugated auxiliary verb fog, e.g. nyilvánítani fog.
archaic
preterite
indef. nyilváníték nyilvánítál nyilváníta nyilvánítánk nyilvánítátok nyilvánítának
def. nyilvánítám nyilvánítád nyilvánítá nyilvánítánk nyilvánítátok nyilváníták
2nd obj nyilvánítálak
archaic past Two additional past tenses: the present and the (current) past forms followed by vala (volt), e.g. nyilvánít vala, nyilvánított vala/volt.
archaic future indef. nyilvánítandok nyilvánítandasz nyilvánítand nyilvánítandunk nyilvánítandotok nyilvánítandanak
def. nyilvánítandom nyilvánítandod nyilvánítandja nyilvánítandjuk nyilvánítandjátok nyilvánítandják
2nd obj nyilvánítandalak
condi­tional pre­sent indef. nyilvánítanék nyilvánítanál nyilvánítana nyilvánítanánk nyilvánítanátok nyilvánítanának
def. nyilvánítanám nyilvánítanád nyilvánítaná nyilvánítanánk
(or nyilvánítanók)
nyilvánítanátok nyilvánítanák
2nd obj nyilvánítanálak
past Indicative past forms followed by volna, e.g. nyilvánított volna
sub­junc­tive sub­junc­tive pre­sent indef. nyilvánítsak nyilváníts or
nyilvánítsál
nyilvánítson nyilvánítsunk nyilvánítsatok nyilvánítsanak
def. nyilvánítsam nyilvánítsd or
nyilvánítsad
nyilvánítsa nyilvánítsuk nyilvánítsátok nyilvánítsák
2nd obj nyilvánítsalak
(archaic) past Indicative past forms followed by légyen, e.g. nyilvánított légyen
infinitive nyilvánítani nyilvánítanom nyilvánítanod nyilvánítania nyilvánítanunk nyilvánítanotok nyilvánítaniuk
other
forms
verbal noun present part. past part. future part. adverbial participle causative
nyilvánítás nyilvánító nyilvánított nyilvánítandó nyilvánítva (nyilvánítván) nyilváníttat
The archaic passive conjugation had the same -(t)at/-(t)et suffix as the causative, followed by -ik in the 3rd-person singular
(and the concomitant changes in conditional and subjunctive mostly in the 1st- and 3rd-person singular like with other traditional -ik verbs).
Potential conjugation of nyilvánít
Click for archaic forms 1st person sg 2nd person sg
informal
3rd person sg,
2nd p. sg formal
1st person pl 2nd person pl
informal
3rd person pl,
2nd p. pl formal
indica­tive indica­tive pre­sent indef. nyilváníthatok nyilváníthatsz nyilváníthat nyilváníthatunk nyilváníthattok nyilváníthatnak
def. nyilváníthatom nyilváníthatod nyilváníthatja nyilváníthatjuk nyilváníthatjátok nyilváníthatják
2nd obj nyilváníthatlak
past indef. nyilváníthattam nyilváníthattál nyilváníthatott nyilváníthattunk nyilváníthattatok nyilváníthattak
def. nyilváníthattam nyilváníthattad nyilváníthatta nyilváníthattuk nyilváníthattátok nyilváníthatták
2nd obj nyilváníthattalak
archaic
preterite
indef. nyilváníthaték nyilváníthatál nyilváníthata nyilváníthatánk nyilváníthatátok nyilváníthatának
def. nyilváníthatám nyilváníthatád nyilváníthatá nyilváníthatánk nyilváníthatátok nyilváníthaták
2nd obj nyilváníthatálak
archaic past Two additional past tenses: the present and the (current) past forms followed by vala (volt), e.g. nyilváníthat vala, nyilváníthatott vala/volt.
archaic future indef. nyilváníthatandok
or nyilvánítandhatok
nyilváníthatandasz
or nyilvánítandhatsz
nyilváníthatand
or nyilvánítandhat
nyilváníthatandunk
or nyilvánítandhatunk
nyilváníthatandotok
or nyilvánítandhattok
nyilváníthatandanak
or nyilvánítandhatnak
def. nyilváníthatandom
or nyilvánítandhatom
nyilváníthatandod
or nyilvánítandhatod
nyilváníthatandja
or nyilvánítandhatja
nyilváníthatandjuk
or nyilvánítandhatjuk
nyilváníthatandjátok
or nyilvánítandhatjátok
nyilváníthatandják
or nyilvánítandhatják
2nd obj nyilváníthatandalak
or nyilvánítandhatlak
condi­tional pre­sent indef. nyilváníthatnék nyilváníthatnál nyilváníthatna nyilváníthatnánk nyilváníthatnátok nyilváníthatnának
def. nyilváníthatnám nyilváníthatnád nyilváníthatná nyilváníthatnánk
(or nyilváníthatnók)
nyilváníthatnátok nyilváníthatnák
2nd obj nyilváníthatnálak
past Indicative past forms followed by volna, e.g. nyilváníthatott volna
sub­junc­tive sub­junc­tive pre­sent indef. nyilváníthassak nyilváníthass or
nyilváníthassál
nyilváníthasson nyilváníthassunk nyilváníthassatok nyilváníthassanak
def. nyilváníthassam nyilváníthasd or
nyilváníthassad
nyilváníthassa nyilváníthassuk nyilváníthassátok nyilváníthassák
2nd obj nyilváníthassalak
(archaic) past Indicative past forms followed by légyen, e.g. nyilváníthatott légyen
infinitive (nyilváníthatni) (nyilváníthatnom) (nyilváníthatnod) (nyilváníthatnia) (nyilváníthatnunk) (nyilváníthatnotok) (nyilváníthatniuk)
other
forms
positive adjective negative adjective adverbial participle
nyilvánítható nyilváníthatatlan (nyilváníthatva / nyilváníthatván)

Derived terms

[edit]

(With verbal prefixes):

[edit]

Further reading

[edit]