odkleić

Polish

Etymology

From od- +‎ kleić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔtˈklɛ.it͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛit͡ɕ
• Syllabification: od‧kle‧ić

Verb

odkleić pf (imperfective odklejać)

1. (transitive) to unstick, to unglue, to debond

   Synonym: odlepić

2. (reflexive with się) to become unstuck, to become debonded

Conjugation

Conjugation of odkleić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odkleić
future tense	1st	odkleię			odkleimy
	2nd	odkleisz			odkleicie
	3rd	odklei			odkleią
	impersonal	odklei się
past tense	1st	odkleiłem, -(e)m odkleił	odkleiłam, -(e)m odkleiła	odkleiłom, -(e)m odkleiło	odkleiliśmy, -(e)śmy odkleili	odkleiłyśmy, -(e)śmy odkleiły
	2nd	odkleiłeś, -(e)ś odkleił	odkleiłaś, -(e)ś odkleiła	odkleiłoś, -(e)ś odkleiło	odkleiliście, -(e)ście odkleili	odkleiłyście, -(e)ście odkleiły
	3rd	odkleił	odkleiła	odkleiło	odkleili	odkleiły
	impersonal	odkleiono
conditional	1st	odkleiłbym, bym odkleił	odkleiłabym, bym odkleiła	odkleiłobym, bym odkleiło	odkleilibyśmy, byśmy odkleili	odkleiłybyśmy, byśmy odkleiły
	2nd	odkleiłbyś, byś odkleił	odkleiłabyś, byś odkleiła	odkleiłobyś, byś odkleiło	odkleilibyście, byście odkleili	odkleiłybyście, byście odkleiły
	3rd	odkleiłby, by odkleił	odkleiłaby, by odkleiła	odkleiłoby, by odkleiło	odkleiliby, by odkleili	odkleiłyby, by odkleiły
	impersonal	odkleiono by
imperative	1st	niech odkleię			odkleimy
	2nd	odklei			odkleicie
	3rd	niech odklei			niech odkleią
passive adjectival participle		odkleiony	odkleiona	odkleione	odkleieni	odkleione
anterior adverbial participle		odkleiwszy
verbal noun		odkleienie

Further reading

• odkleić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odkleić in Polish dictionaries at PWN