odrzucenie

Polish

Etymology

From odrzucić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔd.ʐuˈt͡sɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: od‧rzu‧ce‧nie

Noun

odrzucenie n

1. (uncountable) verbal noun of odrzucić
2. (countable) rejection (act of rejecting)

Declension

Declension of odrzucenie

	singular	plural
nominative	odrzucenie	odrzucenia
genitive	odrzucenia	odrzuceń
dative	odrzuceniu	odrzuceniom
accusative	odrzucenie	odrzucenia
instrumental	odrzuceniem	odrzuceniami
locative	odrzuceniu	odrzuceniach
vocative	odrzucenie	odrzucenia

Further reading

• odrzucenie in Polish dictionaries at PWN