onpartijdig
Dutch
Etymology
From on- (“un-, non-”) + partijdig (“partial, partisan”).
Pronunciation
Adjective
onpartijdig (comparative onpartijdiger, superlative onpartijdigst)
- not being affiliated to a stakeholder, impartial, unpartisan
- (of persons) impartial, unbiased, treating all parties, rivals or disputants equally
- Synonym: onbevooroordeeld
- (of things) not tainted by partiality or prejudice
- Zijn onpartijdig oordeel beviel geen van beide kampen.
- His impartial ruling pleased neither camp.
Inflection
| Declension of onpartijdig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | onpartijdig | |||
| inflected | onpartijdige | |||
| comparative | onpartijdiger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | onpartijdig | onpartijdiger | het onpartijdigst het onpartijdigste | |
| indefinite | m./f. sing. | onpartijdige | onpartijdigere | onpartijdigste |
| n. sing. | onpartijdig | onpartijdiger | onpartijdigste | |
| plural | onpartijdige | onpartijdigere | onpartijdigste | |
| definite | onpartijdige | onpartijdigere | onpartijdigste | |
| partitive | onpartijdigs | onpartijdigers | — | |