opowiadaczka
Jump to navigation
Jump to search
See also: opowiadaczką
Polish[edit]
Etymology[edit]
From opowiadacz + -ka. First attested in 1621.[1]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
opowiadaczka f (male equivalent opowiadacz)
- female equivalent of opowiadacz (“announcer; narrator; teller”) (one who makes something known or tells about something)
Declension[edit]
Declension of opowiadaczka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | opowiadaczka | opowiadaczki |
| genitive | opowiadaczki | opowiadaczek |
| dative | opowiadaczce | opowiadaczkom |
| accusative | opowiadaczkę | opowiadaczki |
| instrumental | opowiadaczką | opowiadaczkami |
| locative | opowiadaczce | opowiadaczkach |
| vocative | opowiadaczko | opowiadaczki |
Related terms[edit]
adjectives
nouns
verbs
- opowiedzieć pf, opowiadać impf
- powiedzieć pf, powiadać impf
References[edit]
- ^ Magdalena Majdak (26.07.2012) “OPOWIADACZKA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Further reading[edit]
- opowiadaczka in Polish dictionaries at PWN
- Grzegorz Knapski (1644) “opowiadaczka”, in Thesavri Polonolatinograeci Gregorii Cnapii[1] (in Polish), Cracoviae: Sumptu & Typis Francisci Caesarij
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “opowiadaczka”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “opowiadaczka”, in Słownik języka polskiego[2]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “opowiadaczka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[3]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “opowiadaczka”, in Słownik języka polskiego[4] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 809
- opowiadaczka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego