označit
Jump to navigation
Jump to search
Czech[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
označit pf (imperfective označovat)
Conjugation[edit]
Conjugation
| Infinitive | označit, označiti | Active adjective | označivší |
|---|---|---|---|
| Verbal noun | označení | Passive adjective | označený |
| Present forms | indicative | imperative | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| 1st person | označím | označíme | — | označme |
| 2nd person | označíš | označíte | označ | označte |
| 3rd person | označí | označí | — | — |
| The verb označit does not have present tense and the present forms are used to express future only. |
| Participles | Past participles | Passive participles | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| masculine animate | označil | označili | označen | označeni |
| masculine inanimate | označily | označeny | ||
| feminine | označila | označena | ||
| neuter | označilo | označila | označeno | označena |
| Transgressives | present | past |
|---|---|---|
| masculine singular | — | označiv |
| feminine + neuter singular | — | označivši |
| plural | — | označivše |