parancsikon

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

parancs (command) +‎ ikon (icon)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈpɒrɒnt͡ʃikon]
  • Hyphenation: pa‧rancs‧ikon

Noun[edit]

parancsikon (plural parancsikonok)

  1. (computing) shortcut

Declension[edit]

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative parancsikon parancsikonok
accusative parancsikont parancsikonokat
dative parancsikonnak parancsikonoknak
instrumental parancsikonnal parancsikonokkal
causal-final parancsikonért parancsikonokért
translative parancsikonná parancsikonokká
terminative parancsikonig parancsikonokig
essive-formal parancsikonként parancsikonokként
essive-modal
inessive parancsikonban parancsikonokban
superessive parancsikonon parancsikonokon
adessive parancsikonnál parancsikonoknál
illative parancsikonba parancsikonokba
sublative parancsikonra parancsikonokra
allative parancsikonhoz parancsikonokhoz
elative parancsikonból parancsikonokból
delative parancsikonról parancsikonokról
ablative parancsikontól parancsikonoktól
non-attributive
possessive - singular
parancsikoné parancsikonoké
non-attributive
possessive - plural
parancsikonéi parancsikonokéi
Possessive forms of parancsikon
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. parancsikonom parancsikonjaim
2nd person sing. parancsikonod parancsikonjaid
3rd person sing. parancsikonja parancsikonjai
1st person plural parancsikonunk parancsikonjaink
2nd person plural parancsikonotok parancsikonjaitok
3rd person plural parancsikonjuk parancsikonjaik