foksal
foksal (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik foksal foksale dopełniacz foksalu / foksala[4] foksali celownik foksalowi foksalom biernik foksal foksale narzędnik foksalem foksalami miejscownik foksalu foksalach wołacz foksalu foksale
- przykłady:
- (1.1) Nie tylko od święta, ale i w dni powszednie ulubionym miejscem spędzania czasu były liczne piwiarnie, kawiarniane ogródki i foksale.
- (1.2) W wagonie ani słóweczka, panie mój kochany, ale potem na foksalu widziałam, że rozmawiali ze sobą[5].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- spolszczona nazwa londyńskiego przedmieścia Vauxhall, z ogrodami znanymi w XVIII–XIX w. z gminnych zabaw i pospolitych rozrywek[3]
- uwagi:
- (1.1) źródło dla nazwy warszawskiej ulicy Foksal, od dawniejszego ogrodu dla zabaw publicznych z czasów Stanisława Augusta[6]
- (1.2) por. ros. вокзал
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) vauxhall
- źródła:
- ↑
Hasło „foksal” w: Krystyna Holly, Anna Żółtak, Słownik wyrazów zapomnianych, czyli słownictwo naszych lektur, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13283-3, s. 109.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „foksal” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 3,0 3,1 Słownik wyrazów obcych PWN, Warszawa 1991, s. 277.
- ↑ Hasło „foksal” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ E. Orzeszkowa, W klatce, Warszawa 1962, s. 256.
- ↑ F. Galiński, Gawędy o Warszawie, Warszawa 1960, s. 164.
