popaść

Polish

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈpɔ.paɕt͡ɕ/

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ˈpɔ.paɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔpaɕt͡ɕ
• Syllabification: po‧paść

Etymology 1

Inherited from Old Polish popaść (“to apprehend”). By surface analysis, po- +‎ paść (“to fall”).

Verb

popaść pf

1. (intransitive, literary) to fall into (to take on a state) [with w (+ accusative) ‘into what’]
2. (transitive, obsolete) to apprehend, to catch

Conjugation

Conjugation of popaść pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		popaść
future tense	1st	popadnę			popadniemy
	2nd	popadniesz			popadniecie
	3rd	popadnie			popadną
	impersonal	popadnie się
past tense	1st	popadłem, -(e)m popadł	popadłam, -(e)m popadła	popadłom, -(e)m popadło	popadliśmy, -(e)śmy popadli	popadłyśmy, -(e)śmy popadły
	2nd	popadłeś, -(e)ś popadł	popadłaś, -(e)ś popadła	popadłoś, -(e)ś popadło	popadliście, -(e)ście popadli	popadłyście, -(e)ście popadły
	3rd	popadł	popadła	popadło	popadli	popadły
	impersonal	popadnięto
conditional	1st	popadłbym, bym popadł	popadłabym, bym popadła	popadłobym, bym popadło	popadlibyśmy, byśmy popadli	popadłybyśmy, byśmy popadły
	2nd	popadłbyś, byś popadł	popadłabyś, byś popadła	popadłobyś, byś popadło	popadlibyście, byście popadli	popadłybyście, byście popadły
	3rd	popadłby, by popadł	popadłaby, by popadła	popadłoby, by popadło	popadliby, by popadli	popadłyby, by popadły
	impersonal	popadnięto by
imperative	1st	niech popadnę			popadnijmy
	2nd	popadnij			popadnijcie
	3rd	niech popadnie			niech popadną
passive adjectival participle		popanięty	popanięta	popanięte	popadnięci	popanięte
anterior adverbial participle		popadłszy
verbal noun		popadnięcie

Derived terms

verbs

• popaść w przesadę pf, popadać w przesadę impf

 

Etymology 2

Inherited from Old Polish popaść (“to feed”). By surface analysis, po- +‎ paść (“to feed”).

Verb

popaść pf (imperfective popasać)

1. (transitive) to feed animals for a while
2. (intransitive, obsolete) to stay in one place for a short time
3. (reflexive with się) to graze for a while
4. (reflexive with się, of animals) to gain weight
5. (reflexive with się, of people, colloquial) to gain too much weight

Conjugation

Conjugation of popaść pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		popaść
future tense	1st	popasę			popasiemy
	2nd	popasiesz			popasiecie
	3rd	popasie			popasą
	impersonal	popasie się
past tense	1st	popasłem, -(e)m popasł	popasłam, -(e)m popasła	popasłom, -(e)m popasło	popaśliśmy, -(e)śmy popaśli	popasłyśmy, -(e)śmy popasły
	2nd	popasłeś, -(e)ś popasł	popasłaś, -(e)ś popasła	popasłoś, -(e)ś popasło	popaśliście, -(e)ście popaśli	popasłyście, -(e)ście popasły
	3rd	popasł	popasła	popasło	popaśli	popasły
	impersonal	popasiono
conditional	1st	popasłbym, bym popasł	popasłabym, bym popasła	popasłobym, bym popasło	popaślibyśmy, byśmy popaśli	popasłybyśmy, byśmy popasły
	2nd	popasłbyś, byś popasł	popasłabyś, byś popasła	popasłobyś, byś popasło	popaślibyście, byście popaśli	popasłybyście, byście popasły
	3rd	popasłby, by popasł	popasłaby, by popasła	popasłoby, by popasło	popaśliby, by popaśli	popasłyby, by popasły
	impersonal	popasiono by
imperative	1st	niech popasę			popaśmy
	2nd	popaś			popaście
	3rd	niech popasie			niech popasą
anterior adverbial participle		popasłszy
verbal noun		popasienie

Further reading

• popaść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• popaść się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• popaść in Polish dictionaries at PWN
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “popaść”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 119