przeszkadzać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From przeszkodzić +‎ -ać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pʂɛˈʂka.d͡zat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ad͡zat͡ɕ
  • Syllabification: prze‧szka‧dzać

Verb

[edit]

przeszkadzać impf (perfective przeszkodzić)

  1. (intransitive) to hinder, to bother (to make a task difficult) [with dative ‘someone’]
    Wcale mi nie przeszkadzasz.You're not bothering me at all.
    Hałas przeszkadza mi w pracy.Noise hinders my work.
  2. (intransitive) to be an obstruction, to block
    Zabierz rower, przeszkadza w przejściu.Take away the bike, it's blocking the way.

Conjugation

[edit]
Conjugation of przeszkadzać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przeszkadzać
present tense 1st przeszkadzam przeszkadzamy
2nd przeszkadzasz przeszkadzacie
3rd przeszkadza przeszkadzają
impersonal przeszkadza się
past tense 1st przeszkadzałem,
-(e)m przeszkadzał
przeszkadzałam,
-(e)m przeszkadzała
przeszkadzałom,
-(e)m przeszkadzało
przeszkadzaliśmy,
-(e)śmy przeszkadzali
przeszkadzałyśmy,
-(e)śmy przeszkadzały
2nd przeszkadzałeś,
-(e)ś przeszkadzał
przeszkadzałaś,
-(e)ś przeszkadzała
przeszkadzałoś,
-(e)ś przeszkadzało
przeszkadzaliście,
-(e)ście przeszkadzali
przeszkadzałyście,
-(e)ście przeszkadzały
3rd przeszkadzał przeszkadzała przeszkadzało przeszkadzali przeszkadzały
impersonal przeszkadzano
future tense 1st będę przeszkadzał,
będę przeszkadzać
będę przeszkadzała,
będę przeszkadzać
będę przeszkadzało,
będę przeszkadzać
będziemy przeszkadzali,
będziemy przeszkadzać
będziemy przeszkadzały,
będziemy przeszkadzać
2nd będziesz przeszkadzał,
będziesz przeszkadzać
będziesz przeszkadzała,
będziesz przeszkadzać
będziesz przeszkadzało,
będziesz przeszkadzać
będziecie przeszkadzali,
będziecie przeszkadzać
będziecie przeszkadzały,
będziecie przeszkadzać
3rd będzie przeszkadzał,
będzie przeszkadzać
będzie przeszkadzała,
będzie przeszkadzać
będzie przeszkadzało,
będzie przeszkadzać
będą przeszkadzali,
będą przeszkadzać
będą przeszkadzały,
będą przeszkadzać
impersonal będzie przeszkadzać się
conditional 1st przeszkadzałbym,
bym przeszkadzał
przeszkadzałabym,
bym przeszkadzała
przeszkadzałobym,
bym przeszkadzało
przeszkadzalibyśmy,
byśmy przeszkadzali
przeszkadzałybyśmy,
byśmy przeszkadzały
2nd przeszkadzałbyś,
byś przeszkadzał
przeszkadzałabyś,
byś przeszkadzała
przeszkadzałobyś,
byś przeszkadzało
przeszkadzalibyście,
byście przeszkadzali
przeszkadzałybyście,
byście przeszkadzały
3rd przeszkadzałby,
by przeszkadzał
przeszkadzałaby,
by przeszkadzała
przeszkadzałoby,
by przeszkadzało
przeszkadzaliby,
by przeszkadzali
przeszkadzałyby,
by przeszkadzały
impersonal przeszkadzano by
imperative 1st niech przeszkadzam przeszkadzajmy
2nd przeszkadzaj przeszkadzajcie
3rd niech przeszkadza niech przeszkadzają
active adjectival participle przeszkadzający przeszkadzająca przeszkadzające przeszkadzający przeszkadzające
contemporary adverbial participle przeszkadzając
verbal noun przeszkadzanie

Derived terms

[edit]
phrase
[edit]
noun

Further reading

[edit]