przytłaczający

Polish

Etymology

From przytłaczać +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɘ.twa.t͡ʂaˈjɔn.t͡sɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɘ
• Syllabification: przy‧tła‧cza‧ją‧cy

Adjective

przytłaczający (comparative bardziej przytłaczający, superlative najbardziej przytłaczający, derived adverb przytłaczająco)

1. crushing, overwhelming, smashing, swingeing, thumping, withering

   Synonyms: druzgocący, miażdżący, przygniatający

2. bleak, depressing, disheartening, dispiriting, distressful, distressing, upsetting

   Synonyms: przygnębiający, przygniatający

Declension

Declension of przytłaczający (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative/vocative	przytłaczający		przytłaczająca	przytłaczające	przytłaczający	przytłaczające
genitive	przytłaczającego		przytłaczającej	przytłaczającego	przytłaczających
dative	przytłaczającemu		przytłaczającej	przytłaczającemu	przytłaczającym
accusative	przytłaczającego	przytłaczający	przytłaczającą	przytłaczające	przytłaczających	przytłaczające
instrumental	przytłaczającym		przytłaczającą	przytłaczającym	przytłaczającymi
locative	przytłaczającym		przytłaczającej	przytłaczającym	przytłaczających

Participle

przytłaczający (active adjectival)

1. active adjectival participle of przytłaczać

Related terms

verbs

• przytłaczać
• przytłoczyć

Further reading

• przytłaczający in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przytłaczający in Polish dictionaries at PWN