rigli

Esperanto

Etymology

Borrowed from German Riegel (“bolt”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈriɡli]
• Audio:

  (file)

• Rhymes: -iɡli
• Hyphenation: ri‧gli

Verb

rigli (present riglas, past riglis, future riglos, conditional riglus, volitive riglu)

1. (transitive) To secure a door by locking or barring it.

Conjugation

Conjugation of rigli present past future singular plural singular plural singular plural tense riglas riglis riglos active participle riglanta riglantaj riglinta riglintaj riglonta riglontaj acc. riglantan riglantajn riglintan riglintajn riglontan riglontajn passive participle riglata riglataj riglita riglitaj riglota riglotaj acc. riglatan riglatajn riglitan riglitajn riglotan riglotajn nominal active participle riglanto riglantoj riglinto riglintoj riglonto riglontoj acc. riglanton riglantojn riglinton riglintojn riglonton riglontojn nominal passive participle riglato riglatoj riglito riglitoj rigloto riglotoj acc. riglaton riglatojn rigliton riglitojn rigloton riglotojn adverbial active participle riglante riglinte riglonte adverbial passive participle riglate riglite riglote infinitive rigli imperative riglu conditional riglus

Derived terms

• malrigli
• riglado
• riglilo