robotnik

See also: robotník

Polish

FWOTD – 5 September 2014

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *orbotьnikъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔˈbɔt.ɲik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔtɲik
• Syllabification: ro‧bot‧nik

Noun

robotnik m pers (feminine robotnica)

1. worker, workman (someone doing physical work)
   • 2011, “Matthew 20:1”, in Nowe Przymierze, Ewangeliczny Instytut Biblijny:

     Przypowieść o robotnikach w winnicy

     Parable of the workers in the vineyard

Declension

Declension of robotnik

	singular	plural
nominative	robotnik	robotnicy
genitive	robotnika	robotników
dative	robotnikowi	robotnikom
accusative	robotnika	robotników
instrumental	robotnikiem	robotnikami
locative	robotniku	robotnikach
vocative	robotniku	robotnicy

Derived terms

adjectives

• antyrobotniczy
• robotniczy

 

Related terms

adjectives

• robociarski
• roboczy
• robotny

 

adverb

• roboczo

 

nouns

• robociarz
• robocizna
• roboczodniówka
• roboczogodzina
• robot
• robota
• robotka
• robotność
• robotyka
• robotyzacja
• robótka

 

verb

• robić

 

Further reading

• robotnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• robotnik in Polish dictionaries at PWN