rozrazić

Old Polish

Alternative forms

• rozdrazić

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *orzraziti. By surface analysis, roz- +‎ razić.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /rɔzraʑit͡ɕʲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /rɔzraʑit͡ɕʲ/

Verb

rozrazić pf

1. (transitive) to divide, to separate

   Synonyms: rozbitować, rozdzielić, rozłożyć

   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 65:

     Rozrazyl interrupit (interrupit mare et perduxit eos, et statuit aquas

     [Rozraził interrupit (interrupit mare et perduxit eos, et statuit aquas]

2. (reflexive with się) to injure oneself in a collision or fall

   Synonyms: potłuc się, stłuc się, utłuc się

   • 1930 [c. 1455], chapter IV, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^{transliteration, transcription}, Reg 1, 2:

     Vpadl Otozias przes okno palaczowe, gesz myal w Samary, a w tem to rozdraziw syø, nyemogl

     [Upadł Otozyjasz przez okno pałacowe, jeż miał w Samaryi, a w tem to rozdraziw się, niemogł]

Descendants

• Middle Polish: rozrazić, rozdrazić (Middle Polish)

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “rozrazić, rozdrazić się”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Alternative forms

• rozdrazić (Middle Polish)

Etymology

Inherited from Old Polish rozrazić. By surface analysis, roz- +‎ razić.

Pronunciation

• (Middle Polish) IPA^(key): /rɔzˈra.ʑit͡ɕ/

Verb

rozrazić pf (imperfective rozrażać)

1. (transitive, Middle Polish) to smash, to shatter
2. (transitive, Middle Polish) to injure, to wound
3. (transitive, figurative, Middle Polish) to disperse, to scatter
4. (reflexive with się, Middle Polish) to injure oneself in a collision or fall

Derived terms

adjectives

• rozrażony

nouns

• rozrażenie

Further reading

• Maria Renata Mayenowa; Stanisław Rospond; Witold Taszycki; Stefan Hrabec; Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023), “ROZRAZIĆ”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa; Stanisław Rospond; Witold Taszycki; Stefan Hrabec; Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023), “ROZRAZIĆ SIĘ”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozrazić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 686