rzeczpospolita

See also: Rzeczpospolita

Polish

Etymology

rzecz (“thing”) +‎ pospolity (“common”), calque of Latin rēspūblica (“public affair”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʐɛt͡ʂ.pɔˈspɔ.li.ta/, /ʐɛt͡ʂ.pɔ.spɔˈli.ta/

• Audio (pronounced /ʐɛt͡ʂ.pɔˈspɔ.li.ta/)

  (file)

• Rhymes: -ita
• Syllabification: rzecz‧po‧spo‧li‧ta
• Homophone: Rzeczpospolita

Noun

rzeczpospolita f (abbreviation rzplita)

1. (archaic) republic or commonwealth

Usage notes

The word is nowadays nearly always used in reference to the official name of the Republic of Poland, Rzeczpospolita Polska (abbrev. RP). Other examples: Rzeczpospolita Obojga Narodów literally Commonwealth of Two Nations, but in English more commonly seen as Commonwealth of Poland and Lithuania, Polska Rzeczpospolita Ludowa Polish People's Republic (abbrev. PRL). See Rzeczpospolita for other usages.

Declension

May be declined either as two separate words or as one word with adjectival declension. Both forms are considered correct.

Two-word declension:

Declension of rzeczpospolita

	singular	plural
nominative	rzeczpospolita	rzeczypospolite
genitive	rzeczypospolitej	rzeczypospolitych
dative	rzeczypospolitej	rzeczompospolitym
accusative	rzeczpospolitą	rzeczypospolite
instrumental	rzecząpospolitą	rzeczamipospolitymi
locative	rzeczypospolitej	rzeczachpospolitych
vocative	rzeczypospolita	rzeczypospolite

One-word declension:

Declension of rzeczpospolita

	singular	plural
nominative	rzeczpospolita	rzeczpospolite
genitive	rzeczpospolitej	rzeczpospolitych
dative	rzeczpospolitej	rzeczpospolitym
accusative	rzeczpospolitą	rzeczpospolite
instrumental	rzeczpospolitą	rzeczpospolitymi
locative	rzeczpospolitej	rzeczpospolitych
vocative	rzeczpospolita	rzeczpospolite

Further reading

• rzeczpospolita in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rzeczpospolita in Polish dictionaries at PWN