siąść

Polish[edit]

Inherited from Old Polish sieść, from Proto-Slavic *sěsti (stem *sęd-, past stem *sěd-), from Proto-Balto-Slavic *sēˀstei, from Proto-Indo-European *sísdeti (“to be sitting down”), thematic i-reduplicated verb of the root *sed- (“to sit”). Cognates include Avestan 𐬵𐬌𐬛𐬀𐬌𐬙𐬌 (hidaⁱti, “he is sitting”), Sanskrit सीदति (sī́dati), Ancient Greek ἵζω (hízō) and Latin sīdō.

siąść pf (imperfective siadać)

Conjugation of siąść pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		siąść
future tense	1^st	siądę			siądziemy
	2^nd	siądziesz			siądziecie
	3^rd	siądzie			siądą
	impersonal	siądzie się
past tense	1^st	siadłem, -(e)m siadł	siadłam, -(e)m siadła	siadłom, -(e)m siadło	siedliśmy, -(e)śmy siedli	siadłyśmy, -(e)śmy siadły
	2^nd	siadłeś, -(e)ś siadł	siadłaś, -(e)ś siadła	siadłoś, -(e)ś siadło	siedliście, -(e)ście siedli	siadłyście, -(e)ście siadły
	3^rd	siadł	siadła	siadło	siedli	siadły
conditional	1^st	siadłbym, bym siadł	siadłabym, bym siadła	siadłobym, bym siadło	siedlibyśmy, byśmy siedli	siadłybyśmy, byśmy siadły
	2^nd	siadłbyś, byś siadł	siadłabyś, byś siadła	siadłobyś, byś siadło	siedlibyście, byście siedli	siadłybyście, byście siadły
	3^rd	siadłby, by siadł	siadłaby, by siadła	siadłoby, by siadło	siedliby, by siedli	siadłyby, by siadły
imperative	1^st	niech siądę			siądźmy
	2^nd	siądź			siądźcie
	3^rd	niech siądzie			niech siądą
anterior adverbial participle		siadłszy

verbs

nouns

verbs