slútta

See also: slutta

Icelandic

Etymology

17th century, from Danish slutte, from Middle Low German slūten.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstluhta/

  Rhymes: -uhta

Verb

slútta (weak verb, third-person singular past indicative slúttaði, supine slúttað)

1. (informal) to stop, bring to an end

Conjugation

slútta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að slútta
supine (sagnbót)		slúttað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		slúttandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég slútta	við slúttum	present (nútíð)	ég slútti	við slúttum
	þú slúttar	þið slúttið		þú slúttir	þið slúttið
	hann, hún, það slúttar	þeir, þær, þau slútta		hann, hún, það slútti	þeir, þær, þau slútti
past (þátíð)	ég slúttaði	við slúttuðum	past (þátíð)	ég slúttaði	við slúttuðum
	þú slúttaðir	þið slúttuðuð		þú slúttaðir	þið slúttuðuð
	hann, hún, það slúttaði	þeir, þær, þau slúttuðu		hann, hún, það slúttaði	þeir, þær, þau slúttuðu
imperative (boðháttur)	slútta (þú)	slúttið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	slúttaðu	slúttiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

slúttast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að slúttast
supine (sagnbót)		slúttast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		slúttandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég slúttast	við slúttumst	present (nútíð)	ég slúttist	við slúttumst
	þú slúttast	þið slúttist		þú slúttist	þið slúttist
	hann, hún, það slúttast	þeir, þær, þau slúttast		hann, hún, það slúttist	þeir, þær, þau slúttist
past (þátíð)	ég slúttaðist	við slúttuðumst	past (þátíð)	ég slúttaðist	við slúttuðumst
	þú slúttaðist	þið slúttuðust		þú slúttaðist	þið slúttuðust
	hann, hún, það slúttaðist	þeir, þær, þau slúttuðust		hann, hún, það slúttaðist	þeir, þær, þau slúttuðust
imperative (boðháttur)	slúttast (þú)	slúttist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	slúttastu	slúttisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

slúttaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	slúttaður	slúttuð	slúttað		slúttaðir	slúttaðar	slúttuð
accusative (þolfall)	slúttaðan	slúttaða	slúttað		slúttaða	slúttaðar	slúttuð
dative (þágufall)	slúttuðum	slúttaðri	slúttuðu		slúttuðum	slúttuðum	slúttuðum
genitive (eignarfall)	slúttaðs	slúttaðrar	slúttaðs		slúttaðra	slúttaðra	slúttaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	slúttaði	slúttaða	slúttaða		slúttuðu	slúttuðu	slúttuðu
accusative (þolfall)	slúttaða	slúttuðu	slúttaða		slúttuðu	slúttuðu	slúttuðu
dative (þágufall)	slúttaða	slúttuðu	slúttaða		slúttuðu	slúttuðu	slúttuðu
genitive (eignarfall)	slúttaða	slúttuðu	slúttaða		slúttuðu	slúttuðu	slúttuðu

References

• Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)