Italian[edit]
sostanziàrsi (first-person singular present mi sostànzio, first-person singular past historic mi sostanziài, past participle sostanziàto)
- (literary) to be substantiated
Conjugation[edit]
infinitive
|
sostanziàrsi
|
auxiliary verb
|
èssere
|
gerund
|
sostanziàndosi
|
present participle
|
sostanziànte
|
past participle
|
sostanziàto
|
person
|
singular
|
plural
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi sostànzio
|
ti sostànzi
|
si sostànzia
|
ci sostanziàmo
|
vi sostanziàte
|
si sostànziano
|
imperfect
|
mi sostanziàvo
|
ti sostanziàvi
|
si sostanziàva
|
ci sostanziavàmo
|
vi sostanziavàte
|
si sostanziàvano
|
past historic
|
mi sostanziài
|
ti sostanziàsti
|
si sostanziò
|
ci sostanziàmmo
|
vi sostanziàste
|
si sostanziàrono
|
future
|
mi sostanzierò
|
ti sostanzierài
|
si sostanzierà
|
ci sostanzierémo
|
vi sostanzieréte
|
si sostanzierànno
|
conditional
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi sostanzierèi
|
ti sostanzierésti
|
si sostanzierèbbe, si sostanzierébbe
|
ci sostanzierémmo
|
vi sostanzieréste
|
si sostanzierèbbero, si sostanzierébbero
|
subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
present
|
mi sostànzi
|
ti sostànzi
|
si sostànzi
|
ci sostanziàmo
|
vi sostanziàte
|
si sostànzino
|
imperfect
|
mi sostanziàssi
|
ti sostanziàssi
|
si sostanziàsse
|
ci sostanziàssimo
|
vi sostanziàste
|
si sostanziàssero
|
imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
sostànziati
|
si sostànzi
|
sostanziàmoci
|
sostanziàtevi
|
si sostànzino
|
negative imperative
|
|
non sostanziàrti, non ti sostanziàre
|
non si sostànzi
|
non sostanziàmoci, non ci sostanziàmo
|
non sostanziàtevi, non vi sostanziàte
|
non si sostànzino
|
Related terms[edit]