subitaneus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Derived from subitus (sudden, unforeseen) +‎ -āneus.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

subitāneus (feminine subitānea, neuter subitāneum); first/second-declension adjective

  1. sudden, unexpected

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative subitāneus subitānea subitāneum subitāneī subitāneae subitānea
Genitive subitāneī subitāneae subitāneī subitāneōrum subitāneārum subitāneōrum
Dative subitāneō subitāneō subitāneīs
Accusative subitāneum subitāneam subitāneum subitāneōs subitāneās subitānea
Ablative subitāneō subitāneā subitāneō subitāneīs
Vocative subitānee subitānea subitāneum subitāneī subitāneae subitānea

Descendants[edit]

References[edit]

  • subitaneus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • subitaneus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.