transmittens
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present participle of trānsmittō.
Participle[edit]
trānsmittēns (genitive trānsmittentis); third-declension one-termination participle
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | trānsmittēns | trānsmittentēs | trānsmittentia | ||
Genitive | trānsmittentis | trānsmittentium | |||
Dative | trānsmittentī | trānsmittentibus | |||
Accusative | trānsmittentem | trānsmittēns | trānsmittentēs trānsmittentīs |
trānsmittentia | |
Ablative | trānsmittente trānsmittentī1 |
trānsmittentibus | |||
Vocative | trānsmittēns | trānsmittentēs | trānsmittentia |
1When used purely as an adjective.