tritium

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Tritium

English[edit]

Etymology[edit]

trito- +‎ -ium. From Ancient Greek τρίτος (trítos, third)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈtɹɪti.əm/, IPA(key): /ˈtrɪʃi.əm/
  • (file)

Noun[edit]

tritium (countable and uncountable, plural tritiums)

  1. (physics) A radioactive isotope of the element hydrogen (symbol T, 3H or 31H) having one proton and two neutrons.
  2. An atom of this isotope.
    • 1998, Donald Lee Wise, Electrical and optical polymer systems[1], →ISBN, page 765:
      Electrochemical polymerization of the 1,2-tritiated monomer produced a polymer in which all of the tritiums were eliminated except for those located at the ends of the chains

Synonyms[edit]

Usage notes[edit]

IUPAC recommends that the chemical symbol for tritium should be 3H, rather than T[1]; to prevent problems in alphabetical sorting of formulae. Likewise, deuterium should have the chemical symbol 2H, rather than D.

Hypernyms[edit]

Coordinate terms[edit]

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Translations[edit]

Further reading[edit]

References[edit]

Anagrams[edit]

Dutch[edit]

Dutch Wikipedia has an article on:
Wikipedia nl

Etymology[edit]

From Ancient Greek τρίτος (trítos, third) +‎ -ium.

Pronunciation[edit]

  • (file)
  • Hyphenation: tri‧ti‧um

Noun[edit]

tritium n (uncountable)

  1. tritium

Finnish[edit]

Etymology[edit]

From English tritium.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈtritium/, [ˈt̪rit̪ium]
  • Rhymes: -itium
  • Syllabification(key): tri‧ti‧um

Noun[edit]

tritium

  1. (physics) tritium

Declension[edit]

Inflection of tritium (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative tritium tritiumit
genitive tritiumin tritiumien
partitive tritiumia tritiumeja
illative tritiumiin tritiumeihin
singular plural
nominative tritium tritiumit
accusative nom. tritium tritiumit
gen. tritiumin
genitive tritiumin tritiumien
partitive tritiumia tritiumeja
inessive tritiumissa tritiumeissa
elative tritiumista tritiumeista
illative tritiumiin tritiumeihin
adessive tritiumilla tritiumeilla
ablative tritiumilta tritiumeilta
allative tritiumille tritiumeille
essive tritiumina tritiumeina
translative tritiumiksi tritiumeiksi
abessive tritiumitta tritiumeitta
instructive tritiumein
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of tritium (Kotus type 5/risti, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative tritiumini tritiumini
accusative nom. tritiumini tritiumini
gen. tritiumini
genitive tritiumini tritiumieni
partitive tritiumiani tritiumejani
inessive tritiumissani tritiumeissani
elative tritiumistani tritiumeistani
illative tritiumiini tritiumeihini
adessive tritiumillani tritiumeillani
ablative tritiumiltani tritiumeiltani
allative tritiumilleni tritiumeilleni
essive tritiuminani tritiumeinani
translative tritiumikseni tritiumeikseni
abessive tritiumittani tritiumeittani
instructive
comitative tritiumeineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative tritiumisi tritiumisi
accusative nom. tritiumisi tritiumisi
gen. tritiumisi
genitive tritiumisi tritiumiesi
partitive tritiumiasi tritiumejasi
inessive tritiumissasi tritiumeissasi
elative tritiumistasi tritiumeistasi
illative tritiumiisi tritiumeihisi
adessive tritiumillasi tritiumeillasi
ablative tritiumiltasi tritiumeiltasi
allative tritiumillesi tritiumeillesi
essive tritiuminasi tritiumeinasi
translative tritiumiksesi tritiumeiksesi
abessive tritiumittasi tritiumeittasi
instructive
comitative tritiumeinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative tritiumimme tritiumimme
accusative nom. tritiumimme tritiumimme
gen. tritiumimme
genitive tritiumimme tritiumiemme
partitive tritiumiamme tritiumejamme
inessive tritiumissamme tritiumeissamme
elative tritiumistamme tritiumeistamme
illative tritiumiimme tritiumeihimme
adessive tritiumillamme tritiumeillamme
ablative tritiumiltamme tritiumeiltamme
allative tritiumillemme tritiumeillemme
essive tritiuminamme tritiumeinamme
translative tritiumiksemme tritiumeiksemme
abessive tritiumittamme tritiumeittamme
instructive
comitative tritiumeinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative tritiuminne tritiuminne
accusative nom. tritiuminne tritiuminne
gen. tritiuminne
genitive tritiuminne tritiumienne
partitive tritiumianne tritiumejanne
inessive tritiumissanne tritiumeissanne
elative tritiumistanne tritiumeistanne
illative tritiumiinne tritiumeihinne
adessive tritiumillanne tritiumeillanne
ablative tritiumiltanne tritiumeiltanne
allative tritiumillenne tritiumeillenne
essive tritiuminanne tritiumeinanne
translative tritiumiksenne tritiumeiksenne
abessive tritiumittanne tritiumeittanne
instructive
comitative tritiumeinenne
third-person possessor
singular plural
nominative tritiuminsa tritiuminsa
accusative nom. tritiuminsa tritiuminsa
gen. tritiuminsa
genitive tritiuminsa tritiumiensa
partitive tritiumiaan
tritiumiansa
tritiumejaan
tritiumejansa
inessive tritiumissaan
tritiumissansa
tritiumeissaan
tritiumeissansa
elative tritiumistaan
tritiumistansa
tritiumeistaan
tritiumeistansa
illative tritiumiinsa tritiumeihinsa
adessive tritiumillaan
tritiumillansa
tritiumeillaan
tritiumeillansa
ablative tritiumiltaan
tritiumiltansa
tritiumeiltaan
tritiumeiltansa
allative tritiumilleen
tritiumillensa
tritiumeilleen
tritiumeillensa
essive tritiuminaan
tritiuminansa
tritiumeinaan
tritiumeinansa
translative tritiumikseen
tritiumiksensa
tritiumeikseen
tritiumeiksensa
abessive tritiumittaan
tritiumittansa
tritiumeittaan
tritiumeittansa
instructive
comitative tritiumeineen
tritiumeinensa

French[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

tritium m (plural tritiums)

  1. tritium

Further reading[edit]

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

tritium n (genitive tritiī or tritī); second declension

  1. tritium

Declension[edit]

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative tritium tritia
Genitive tritiī
tritī1
tritiōrum
Dative tritiō tritiīs
Accusative tritium tritia
Ablative tritiō tritiīs
Vocative tritium tritia

1Found in older Latin (until the Augustan Age).