uniknąć

Polish

Etymology

From u- +‎ niknąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈɲik.nɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -iknɔɲt͡ɕ
• Syllabification: u‧nik‧nąć

Verb

uniknąć pf (imperfective unikać)

1. (transitive) to avoid, to evade, to dodge [+genitive]

Conjugation

Conjugation of uniknąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		uniknąć
future tense	1st	uniknę			unikniemy
	2nd	unikniesz			unikniecie
	3rd	uniknie			unikną
	impersonal	uniknie się
past tense	1st	uniknąłem, -(e)m uniknął	uniknęłam, -(e)m uniknęła	uniknęłom, -(e)m uniknęło	uniknęliśmy, -(e)śmy uniknęli	uniknęłyśmy, -(e)śmy uniknęły
	2nd	uniknąłeś, -(e)ś uniknął	uniknęłaś, -(e)ś uniknęła	uniknęłoś, -(e)ś uniknęło	uniknęliście, -(e)ście uniknęli	uniknęłyście, -(e)ście uniknęły
	3rd	uniknął	uniknęła	uniknęło	uniknęli	uniknęły
conditional	1st	uniknąłbym, bym uniknął	uniknęłabym, bym uniknęła	uniknęłobym, bym uniknęło	uniknęlibyśmy, byśmy uniknęli	uniknęłybyśmy, byśmy uniknęły
	2nd	uniknąłbyś, byś uniknął	uniknęłabyś, byś uniknęła	uniknęłobyś, byś uniknęło	uniknęlibyście, byście uniknęli	uniknęłybyście, byście uniknęły
	3rd	uniknąłby, by uniknął	uniknęłaby, by uniknęła	uniknęłoby, by uniknęło	uniknęliby, by uniknęli	uniknęłyby, by uniknęły
imperative	1st	niech uniknę			uniknijmy
	2nd	uniknij			uniknijcie
	3rd	niech uniknie			niech unikną
passive adjectival participle		uniknięty	uniknięta	uniknięte	uniknięci	uniknięte
anterior adverbial participle		uniknąwszy
verbal noun		uniknięcie

Further reading

• uniknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uniknąć in Polish dictionaries at PWN