utánpótlás

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

után +‎ pótlás, from pótol +‎ -ás

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈutaːmpoːtlaːʃ]
  • Hyphenation: után‧pót‧lás

Noun[edit]

utánpótlás (plural utánpótlások)

  1. supply (a fresh supply of something)
  2. (military) reinforcements, recruits (additional troops or material sent to support a military action)
  3. (sports) recruits (new members of a sport organization)

Declension[edit]

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative utánpótlás utánpótlások
accusative utánpótlást utánpótlásokat
dative utánpótlásnak utánpótlásoknak
instrumental utánpótlással utánpótlásokkal
causal-final utánpótlásért utánpótlásokért
translative utánpótlássá utánpótlásokká
terminative utánpótlásig utánpótlásokig
essive-formal utánpótlásként utánpótlásokként
essive-modal
inessive utánpótlásban utánpótlásokban
superessive utánpótláson utánpótlásokon
adessive utánpótlásnál utánpótlásoknál
illative utánpótlásba utánpótlásokba
sublative utánpótlásra utánpótlásokra
allative utánpótláshoz utánpótlásokhoz
elative utánpótlásból utánpótlásokból
delative utánpótlásról utánpótlásokról
ablative utánpótlástól utánpótlásoktól
non-attributive
possessive - singular
utánpótlásé utánpótlásoké
non-attributive
possessive - plural
utánpótláséi utánpótlásokéi
Possessive forms of utánpótlás
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. utánpótlásom utánpótlásaim
2nd person sing. utánpótlásod utánpótlásaid
3rd person sing. utánpótlása utánpótlásai
1st person plural utánpótlásunk utánpótlásaink
2nd person plural utánpótlásotok utánpótlásaitok
3rd person plural utánpótlásuk utánpótlásaik

Further reading[edit]