vliegen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvli.ɣə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: vlie‧gen
• Rhymes: -iɣən

Etymology 1

From Middle Dutch vliegen, from Old Dutch fliegan, from Proto-West Germanic *fleugan, from Proto-Germanic *fleuganą, from Proto-Indo-European *plewk-.

Verb

vliegen

1. (intransitive) to fly
2. (transitive) to steer an aircraft, to fly
3. (intransitive) to soar, to rush

Conjugation

Conjugation of vliegen (strong class 2a)
infinitive	vliegen
past singular	vloog
past participle	gevlogen
infinitive	vliegen
gerund	vliegen n
	present tense	past tense
1st person singular	vlieg	vloog
2nd person sing. (jij)	vliegt, vlieg2	vloog
2nd person sing. (u)	vliegt	vloog
2nd person sing. (gij)	vliegt	vloogt
3rd person singular	vliegt	vloog
plural	vliegen	vlogen
subjunctive sing.1	vliege	vloge
subjunctive plur.1	vliegen	vlogen
imperative sing.	vlieg
imperative plur.1	vliegt
participles	vliegend	gevlogen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

adjective

• vliegvlug

nouns

• vliegbasis
• vliegbrevet
• vliegdek
• vliegend hert
• vliegende deur
• vliegende hond
• vliegende schotel
• vliegende start
• vliegende vleugel
• vliegenier
• vliegensvlug
• vlieger
• vliegkunst
• vliegveld
• vliegverkeer
• vliegwiel

verbs

• aanvliegen
• achteraanvliegen
• achternavliegen
• achteropvliegen
• achteruitvliegen
• afvliegen
• bevliegen
• bijeenvliegen
• bijvliegen
• binnenvliegen
• buitenvliegen
• dooreenvliegen
• doorvliegen
• heenvliegen
• invliegen
• kapootvliegen
• langsvliegen
• losvliegen
• medevliegen
• meevliegen
• misvliegen
• navliegen
• nedervliegen
• neervliegen
• omhoogvliegen
• omlaagvliegen
• omvervliegen
• omvliegen
• ontvliegen
• opeenvliegen
• openvliegen
• opvliegen
• opzijvliegen
• overvliegen
• rechtvliegen
• rondvliegen
• samenvliegen
• stukvliegen
• tegenvliegen
• terugvliegen
• toevliegen
• uiteenvliegen
• uitvliegen
• verdervliegen
• vervliegen
• vooraanvliegen
• voorbijvliegen
• vooropvliegen
• voortsvliegen
• voortvliegen
• vooruitvliegen
• voorvliegen
• wederomvliegen
• wedervliegen
• weeromvliegen
• weervliegen
• wegvliegen
• zweefvliegen

Descendants

• Afrikaans: vlieg
• Berbice Creole Dutch: fligi
• Jersey Dutch: vlîxe
• Negerhollands: vlieg, flig

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

vliegen

1. plural of vlieg

Middle Dutch

Etymology

From Old Dutch fliegan, from Proto-Germanic *fleuganą.

Verb

vliegen

1. to fly
2. to soar
3. to move quickly

Inflection

Conjugation of vliegen (strong class 2)

infinitive	base form	vliegen
	genitive	vliegens
	dative	vliegene
		indicative			subjunctive
		present	past		present	past
1st person singular		vliege	vlôoch		vliege	vlōge
2nd person singular		vliechs, vlieges	vlōochs, vlōges		vliechs, vlieges	vlōges
3rd person singular		vliecht, vlieget	vlôoch		vliege	vlōge
1st person plural		vliegen	vlōgen		vliegen	vlōgen
2nd person plural		vliecht, vlieget	vlōocht, vlōget		vliecht, vlieget	vlōget
3rd person plural		vliegen	vlōgen		vliegen	vlōgen
		imperative
singular		vliech, vliege
plural		vliecht, vlieget
		present	past
participle		vliegende	gevlōgen

• Regionally, the 2nd and 3rd persons singular retained the older forms vluyges, vluyget (cf. Limburgish doe vluugs, hae vluug).

Descendants

• Dutch: vliegen
• Limburgish: vlege

Further reading

• “vlieghen (II)”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “vliegen (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page I

Middle High German

Etymology

Inherited from Old High German fliogan, from Proto-Germanic *fleuganą.

Pronunciation

• IPA^(key): (before 13^th CE) /ˈvlɪe̯ɡən/, /ˈflɪe̯ɡən/

Verb

vliegen (class 2 strong, third-person singular present vliuget, past tense vlouc, past participle gevlogen, past subjunctive vlüge, auxiliary sīn)

1. to fly

Conjugation

Conjugation of vliegen (class 2 strong, auxiliary sīn)

infinitive		vliegen
genitive gerund		vliegennes vliegenes
dative gerund		vliegenne vliegene
present participle		vliegende
past participle		gevlogen
auxiliary		sīn
	indicative			subjunctive
	singular	plural		singular	plural
present	ich vliuge	wir vliegen	i	ich vliege	wir vliegen
	du vliugest	ir vlieget		du vliegest	ir vlieget
	ër vliuget	sie vliegent		ër vliege	sie vliegen
preterite	ich vlouc	wir vlugen	ii	ich vlüge	wir vlügen
	du vlüge	ir vluget		du vlügest	ir vlüget
	ër vlouc	sie vlugen		ër vlüge	sie vlügen
imperative	vliuc (du)	vlieget (ir)

Composed forms of vliegen (class 2 strong, auxiliary sīn)

perfect
	singular	plural		singular	plural
indicative	ich bin gevlogen	wir birn gevlogen	subjunctive	ich sī gevlogen	wir sīn gevlogen
	du bist gevlogen	ir birt gevlogen		du sīst gevlogen	ir sīt gevlogen
	ër ist gevlogen	sie sint gevlogen		ër sī gevlogen	sie sīn gevlogen
pluperfect
indicative	ich was gevlogen	wir wāren gevlogen	subjunctive	ich wære gevlogen	wir wæren gevlogen
	du wære gevlogen	ir wāret gevlogen		du wærest gevlogen	ir wæret gevlogen
	ër was gevlogen	sie wāren gevlogen		ër wære gevlogen	sie wæren gevlogen
future i
infinitive	vliegen süln		subjunctive i	ich sul vliegen	wir suln vliegen
				du sule vliegen	ir sulet vliegen
				ër sul vliegen	sie suln vliegen
indicative	ich sol vliegen	wir sulen vliegen	subjunctive ii	ich sölte vliegen ich sölde vliegen	wir sölten vliegen wir sölden vliegen
	du solt vliegen	ir sulet vliegen		du söltest vliegen du söldest vliegen	ir söltet vliegen ir söldet vliegen
	ër sol vliegen	sie sulen vliegen		ër sölte vliegen ër sölde vliegen	sie sölten vliegen sie sölden vliegen
future ii
infinitive	gevlogen sīn süln		subjunctive i	ich sul gevlogen sīn	wir suln gevlogen sīn
				du sule gevlogen sīn	ir sulet gevlogen sīn
				ër sul gevlogen sīn	sie suln gevlogen sīn
indicative	ich sol gevlogen sīn	wir sulen gevlogen sīn	subjunctive ii	ich sölte gevlogen sīn ich sölde gevlogen sīn	wir sölten gevlogen sīn wir sölden gevlogen sīn
	du solt gevlogen sīn	ir sulet gevlogen sīn		du söltest gevlogen sīn du söldest gevlogen sīn	ir söltet gevlogen sīn ir söldet gevlogen sīn
	ër sol gevlogen sīn	sie sulen gevlogen sīn		ër sölte gevlogen sīn ër sölde gevlogen sīn	sie sölten gevlogen sīn sie sölden gevlogen sīn

Descendants

• German: fliegen

References

• Benecke, Georg Friedrich, Müller, Wilhelm, Zarncke, Friedrich (1863) “vliegen”, in Mittelhochdeutsches Wörterbuch: mit Benutzung des Nachlasses von Benecke, Stuttgart: S. Hirzel